De klapdeur
29 november, 2024
De klapdeur
29 november, 2024
Leven met een hersenaandoening: Toen en nu
26 november, 2024
Donderdag 05 december 2019
Danny stond heel energiek en positief in het leven. Tot hij een paar jaar geleden een beroerte kreeg, zomaar op vakantie in het zwembad. Sindsdien is hij een andere man en voert hij elke dag een gevecht met zichzelf. Hij is overgevoelig voor prikkels en vaak somber. Licht, geluiden, geuren, alles is hem teveel. Een verhaal over leven en óverleven.
“Alles wat eerst zo vanzelfsprekend was, is dat nu niet meer. Het leven van ons gezin staat sinds mijn beroerte volledig op z’n kop. Ik heb een fantastische zoon van 12, Owen en een geweldige vrouw, Brigitte. Ik ben niet de enige die onder deze situatie lijdt. Het hele gezin lijdt eronder. Dat vind ik verschrikkelijk.
Ik weet nog heel goed toen het gebeurde. Op vakantie in het zwembad. Ik voelde ineens iets in m’n nek. Spiertje verrekt dacht ik. Ik het zwembad uit, toen zag ineens alles vier keer dubbel. Een zonnesteek kon het niet zijn, want de zon scheen die dag niet. Maar ik voelde me met de minuut beroerder. Dus de naam beroerte klopt in die zin heel goed.”
“Het grootste probleem is prikkelgevoeligheid, dingen vergeten en energieverlies. Mijn hersenen filteren niet meer, zodat al het geluid, geur en licht heel hard binnenkomt.”
Danny
“Werken gaat niet meer. Ik heb 4,5 maanden gerevalideerd, heb opnieuw leren lopen en mijn balans is weer terug, maar er is ook veel kapot. Het grootste probleem is prikkelgevoeligheid, dingen vergeten en energieverlies. Mijn hersenen filteren niet meer, zodat al het geluid, geur en licht heel hard binnenkomt. Ik kan eigenlijk niet naar buiten zonder een zonnebril op en oordoppen in.
Als ik naast het voetbalveld sta bij mijn zoon, zie ik het buitenspel niet, dat gaat te snel. Concentratie is heel lastig. Niets gaat automatisch, over alles moet ik nadenken. En de hele dag mijn energie verdelen. Ik sta ’s ochtends om kwart over zeven voor Owen op. Brigitte is dan al naar haar werk. En als Owen dan om acht uur de deur uit is, ga ik weer terug naar bed. Gewone dingen zoals boodschappen doen kosten me heel veel moeite. Spontaan naar een feestje gaan betekent dat ik erna 2 dagen knock-out ben. Dan komt de man met de zogenaamde hamer en die gaat heel langzaam weer weg. De oude Danny zal ik helaas nooit meer worden”
Gezonde hersenen zijn niet vanzelfsprekend. Al meer dan 4 miljoen Nederlanders hebben een hersenaandoening. In veel gevallen bestaat er nog geen behandeling die de aandoening kan vertragen of stoppen. Wij zetten daarom alles op alles voor gezonde hersenen voor iedereen.
Om dat doel te bereiken, werken we samen met onderzoekers, professionals, bedrijven, patiënten en het publiek. Samen vinden we oplossingen om de hersenen gezond te houden, hersenaandoeningen beter te behandelen en mensen met een hersenaandoening te helpen mee te doen in de maatschappij. Dat doen we door onderzoek en innovaties te financieren, voorlichting te geven en het belang van onze hersenen overal op de agenda te zetten.
29 november, 2024
Toen ik mijn herseninfarct kreeg, kreeg ik meteen (de dag erna) ook de boodschap van één van de vele dokters…
26 november, 2024
35 jaar Hersenstichting betekent ook 35 jaar ontwikkelingen. Hoe anders is het leven met een hersenaandoening nu, in vergelijking met…