Viggo Waas: “Ik ben een ander figuur geworden”

Viggo Waas (60 jaar) is cabaretier, acteur, schrijver, tv-maker, radio-maker en vader. In maart 2021 kreeg hij een herseninfarct. Hoe gaat het nu met hem en wat is er veranderd in zijn leven sinds zijn infarct? Onze ambassadeur Annemiek Lely sprak met hem voor de opname van onze Podcastserie Tussen je oren.

Wat weet je nog van het moment van het infarct?

“Op 29 maart 2021 ben ik samen met mijn Personal Coach aan het sporten in Amsterdam, vlakbij het ziekenhuis. Ik word duizelig en val neer. Mijn Personal Coach belt de ambulance en in de tussentijd ben ik in een roes. Ik dacht ‘ik kan doodgaan, ik heb genoeg beleefd’. Maar bij de gedachte aan mijn vriendin en kinderen, wilde ik er toch voor vechten om te blijven leven!”

“De ambulance kwam vrij snel, knipte mijn kleding open en op dat moment ben ik het kwijt geraakt. Ik ben naar het VU gebracht en toen naar het AMC voor een operatie. Door de operatie hebben ze het stolsel in mijn hersenen kunnen verwijderen. Ik werd pas weer wakker, toen ik in het ziekenhuis lag. Het eerste wat ik mij kan herinneren van dat moment is dat de buis uit mijn keel werd gehaald. En ik weet nog dat mijn vriendin, broer, beste vriend, en mijn Personal Trainer erbij waren. Ik hoorde hun stemmen en dacht ‘hee, ik ben er nog!’.”

Realiseerde jij je meteen dat dingen anders gingen worden?

“De eerste nacht dacht ik dat het niet meer goed kwam, omdat mijn rechter kant was uitgevallen. Ik was wanhopig en wilde ermee stoppen. Maar gelukkig werd het snel beter door te oefenen.”

“In het revalidatiecentrum kreeg ik de hoop dat het goed ging komen. Het was veel werk en hard trainen, maar dat ben ik gewend. Ik moest veel praten, naar fysiotherapie, naar ergotherapie en vooral mentaal overeind blijven. ‘Ik moest het gewoon doen’. Dat klinkt makkelijk, maar ik dacht alleen maar ‘ik wil beter worden, ik wil weer kunnen optreden, weer schrijven en ik wil weer kleine dingen kunnen doen. Een doel stellen, dat heb ik gedaan.”

Ongrijpbaar

Annemiek: “Het is wel ongrijpbaar, want keihard werken doet waarschijnlijk iedereen, maar bij de ene lukt het wel en bij de ander niet.” Viggo: “Ik heb geluk gehad dat ik door de training beter ben geworden en nog steeds beter word. Ik merk nog steeds dat het beter en beter gaat. Dat het de ene persoon niet lukt en de ander wel, heeft te maken met geluk. Het hangt ook af van hoe erg je beschadigd bent, hoe snel ze bij je zijn als het je overkomt. Het hangt aan zoveel factoren aan elkaar.”

Wat was je grootste angst?

“Dat ik niet meer kon optreden en niet meer kon werken. En dat kan ik nu wel weer! Dat is gelukt!”

Zijn er op dit moment nog gevolgen waar je last van hebt?

“Ik heb nog minimale spraakstoornissen. Mijn mond voelt nog wel anders dan normaal. Het praten is nog wel een beetje verstoord, maar tijdens het optreden heb ik daar geen last van.

In het begin was ik eerder moe, nu gaat dat gelukkig goed. Ik kan soms niet helemaal goed inschatten wat ouderdom is of dat het door de hersenbeschadiging komt.”

Wat is er echt anders geworden sinds 29 maart?

“Ik kan niet veel dingen tegelijk meer doen. Dat kon ik voorheen wel.

De omgeving is echt voorzichtig met me. Mijn vriendin behoedt me voor het doen van te veel dingen. Maar soms vind ik dat te veel, omdat het goed gaat.”

“Voor mijn infarct werkte ik te veel. Dat wil ik niet meer. Ik wil niet meer spelen, schrijven, radio, tv etc. Dan doe ik alles maar een beetje. Nu doe ik 1 ding heel goed en dan nog kleine dingen ernaast. Eigenlijk was ik voor het infarct al te druk…. Dat is eigenlijk niet goed.”

“Ook kijk ik nu anders naar het leven, want de dood is zo dichtbij geweest. Ik denk nu vaak wel ‘waar maken mensen zich nou druk om?’.”

“Ik ben een ander figuur geworden. Het leven is anders geworden. Ik ben op een andere manier gaan leven. Niet omdat het moest, maar omdat ik het wil. Er zijn mensen die moeten dingen veranderen, omdat ze pech hebben, zoveel schade. Die kunnen niet anders. Het is een ingrijpende gebeurtenis in je leven.”

Als mensen zeggen dat het tussen de oren zit, wat zou je dan zeggen?

“Die mensen begrijpen echt niet wat er met je gebeurt als je zoiets krijgt. Als je een infarct krijgt, dan staat je leven gewoon stil! Toon een beetje begrip voor mensen met een hersenaandoening en help ze! Een beetje hulp is heel belangrijk!”

Beluister de podcast Tussen je oren

In de podcastserie Tussen je oren gaan we in gesprek met bekende en onbekende Nederlanders over de impact van onzichtbare gevolgen na een hersenaandoening. Hoe gaan ze hier mee om en welke onderzoeken en mogelijke behandelingen bestaan er voor o.a. onzichtbare gevolgen, zoals vermoeidheid en overprikkeling? Je hoort het allemaal in de podcastserie Tussen je oren op ons podcastkanaal van de Hersenstichting.

Beluister de podcast