Stipjes op de horizon na een depressie

Willem Philipsen, 35 jaar, kwam in een depressie toen hij na zijn revalidatie van een herseninfarct weer thuis was. ‘Ik zat hele dagen alleen, had niets meer toe te voegen aan de maatschappij, vond ik. Pas nadat ik hulp had gezocht, zag ik weer stipjes aan de horizon.’

De ondraaglijke hoofdpijn die Willem in 2007 had kwam vast omdat hij het zo druk had gehad met optredens. Als gitarist speelde hij met Postmen, Soulvation en Anouk. Er stonden nog meer optredens op het programma, maar daar kon Willem niet meer aan meedoen. Hij werd getroffen door een zwaar herseninfarct.

Willem, toen 23 jaar, ontwaakte in het Erasmus ziekenhuis in Rotterdam, en was zich amper bewust waar hij was of wat hem was overkomen. Aan de gezichten van zijn vader, moeder en zijn vriendin Maria zag hij dat het erg slecht met hem was gesteld. Willem kon nauwelijks spreken, zijn linkerzijde was verlamd. Vanwege opnieuw ernstige hoofdpijnen kreeg hij een ingreep waarbij een deel van de schedel tijdelijk werd weggehaald om de druk op de hersenen te verlichten. Na het herstel van de operatie kon hij naar revalidatiecentrum Rijndam. ‘Daar’, vertelt Willem, ‘hoorde ik het slechtste nieuws van mijn leven. De revalidatiearts zei dat ik gitaar spelen voorgoed zou kunnen vergeten. Dat sloeg in als een bom, dat vond ik echt zó erg! Ik kon het niet geloven.’

Ernstige depressie

Willem zakte weg in een ernstige depressie. Zijn carrière was voorbij. Lang had hij het gevoel van ‘waarom zou ik hier nog zijn?’ Na zijn revalidatie van zes maanden keerde hij terug naar huis. Hij lag hele dagen in bed. ‘Ik had niets omhanden, niets toe te voegen aan de maatschappij, ik had maandenlang nergens meer zin in, lag te mokken, zag geen toekomst. Ik was zwaar depressief.’ Willem voelde zelf goed aan dat hij zonder hulp niet uit zijn depressie zou raken. Toen zijn huisarts zag dat Willem niet alleen uit dat dal kwam, werd hij doorverwezen naar een psycholoog. Zij ondersteunde Willem met gesprekken, en overtuigde hem om elke dag op te staan, te douchen en een half uur te wandelen. ‘Ze verplichtte me haast om weer een dagritme te krijgen. Natuurlijk ging dat niet van de ene op de andere dag. Dat ging echt stapje voor stapje. Door die dagelijkse structuur voelde ik beter wat ik wel nog kon met mijn lichaam. Ik voelde me lang offline, maar ik begreep ook steeds meer dat depressie iedereen kan overkomen, niet alleen mensen met hersenletsel.’

Folder | Leven met depressie

Depressie is een stemmingsstoornis en wordt ook wel depressieve stoornis genoemd. Iedereen is wel eens somber of heeft even nergens zin in. Meestal gaat dit na een paar dagen vanzelf over. Bij mensen met een…

Ontvang per e-mail

Ontvang via de post

Stroomversnelling

In dezelfde periode dat Willem met de psycholoog gesprekken had, zocht hij naar werk. ‘Toen ik een baantje vond, kwam ik in een stroomversnelling. Ik kon weer wat stipjes op de horizon zetten. Als ik een paar uur zou kunnen werken, zouden meer uren er misschien ook in zitten. Ook sport hielp mij er weer bovenop. In 2009 heb ik een rondje Noordereiland in de Maas gezwommen.’ In hetzelfde jaar kwam Willem in contact met de Edwin van der Sar Foundation, waarmee de Hersenstichting sinds 1 januari 2021 is samengegaan. ‘Ik gaf samen met professor Erik Scherder, professor Dick Swaab en oud-schaatser Ard Schenk de Fitte Brein-lezingen. Nu ontwikkel en geef ik ook zelf lezingen. Ik ben weer een druk baasje aan het worden.’

Weer muziek maken

Achteraf denkt Willem dat hij uit zijn depressie kwam, omdat hij iets kon bijdragen aan de maatschappij, anderen kon helpen. ‘Om dat te kunnen doen had ik als concreet doel mijn spreken te ontwikkelen. Door het herseninfarct had ik niet het vermogen om melodieus, ritmisch of met nadruk te kunnen spreken. Alles klonk vlak, monotoon. Boos klonk ik hetzelfde als blij. Ik praat nu best goed, maar wil mijn spraak nog meer verbeteren.’ Doordat hij het spreken sterk ontwikkelde, durfde hij het aan om ook weer muziek proberen te maken. ‘In mijn huis in Rotterdam heb ik een studio, waar ik begon met toetsen te spelen.’ Willem leerde met één hand muziek maken. Als kleine zelfstandige maakt hij nu onder andere muziek voor bedrijfsfilms. Het liefst zou hij weer voor publiek willen spelen. Een droom die stapsgewijs uitkomt. ‘In 2017 was ik samen met Stef Bos te gast in de tv-uitzending Geef om je hersenen van de Hersenstichting. We speelden samen het door mij geschreven nummer Opnieuw. Over een paar weken zingen we samen een nummer tijdens een live radio-uitzending. Het klikte meteen tussen Stef en mij, hij maakt geweldig mooie nummers.’

Dit artikel komt uit het HersenMagazine Mentale gezondheid, van september 2021. In de week van 4 t/m 10 oktober is het Week van de mentale gezondheid. Wil je weten welke activiteiten er plaats vinden in die week en wil je meer lezen over mentale gezondheid? Bekijk dan snel onze pagina Mentale gezondheid.

Boek: Met de stroom mee

In zijn boek Met de stroom mee schetst Willem Philipsen wat hem overkwam, en hoe hij na de moeilijkste periode uit zijn leven toch doorging. Ook interviewde hij voor het boek onder andere zijn ouders, zijn vriendin Maria, Erik Scherder en Annemarie van der Sar. Naar aanleiding van dit boek maakte Stef Bos een gelijknamig nummer dat hij samen zingt met rapper Diggy Dex.

Bestel het boek