Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe inzichten?
21 januari, 2025
Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe inzichten?
21 januari, 2025
M’n lichtknop is kapot
10 januari, 2025
Woensdag 19 oktober 2022
Zaterdag 22 oktober is de eerste aflevering van het nieuwe seizoen van De nalatenschap weer op tv. In deze uitzending zien we onze erflater Twan. Hij kreeg in 2014 de diagnose parkinson. Nu spant hij zich in voor andere mensen met een hersenaandoening. “Door workshops te organiseren zamel ik zoveel mogelijk geld in tegen deze ziekte. Daarnaast heb ik de Hersenstichting opgenomen in mijn testament.” Twan vertelt over zijn leven met parksinson en waarom hij aan de Hersenstichting nalaat.
Toen Twan Hendriks als jonge man kunstenaar werd, kon dat niet op de goedkeuring van zijn ouders rekenen. Ondanks een strenge opvoeding besloot hij zijn eigen pad te volgen. Hij volgde de kunstacademie en startte een atelier. Sinds 2014 kampt Twan met de gevolgen van parkinson.
Twan is een bevlogen verteller. Ook als het om zijn ziekte gaat. “Het viel me op dat mijn hand begon te trillen. En mijn linkerarm bewoog niet meer goed mee. De arts zag het meteen, acht jaar geleden. Ik zat nog niet en hij zei het al: parkinson.” Deze diagnose zette alles op z’n kop. Maar zijn spartaanse jeugd heeft Twan strijdvaardig gemaakt. Hij eet gezond, slikt medicijnen en blijft zoveel mogelijk trainen. Liefst twee uur per dag. Zodat hij, zolang het nog lukt, alles uit het leven kan halen.
“Toen die arts me acht jaar geleden het nieuws bracht, klapte ik dicht. Ik dacht: dit was het dan. Maar tegenwoordig zijn er zelfs dagen dat ik blij ben dat ik parkinson heb. Want daardoor doe ik nu dingen
die ik anders nooit had gedaan.” De twinkeling in zijn ogen laat zien dat Twan het meent. En dat deze slopende ziekte zijn veerkracht niet heeft weggenomen.
Hij besluit: “Er moet meer kennis komen over parkinson. Voor mezelf heeft dat niet zoveel zin meer, ik ben nu 75. Maar dat er iets positiefs gebeurt met wat ik zelf heb opgebouwd, is voor mij heel belangrijk. Dit atelier, mijn huis… Het geeft me rust dat alles straks in goede handen komt.” Die rust wil de Hersenstichting bieden aan nalaters. Daarom voeren we veel gesprekken en luisteren we aandachtig. Vaak is er een hele persoonlijke motivatie. Met elkaar proberen we die zo goed mogelijk vast te leggen.
Dankzij de steun van Twan Hendriks kunnen we straks nóg grotere stappen zetten op weg naar genezing van zoveel mogelijk hersenaandoeningen. Denk je eens in wat we samen kunnen bereiken. Wil jij ook meer weten over nalaten? Bekijk dan onze pagina over nalaten.
Verder in de uitzending:
Deze aflevering wordt herhaald op zondag 30 oktober om 12:30 uur.
De tweede herhaling van deze aflevering vindt plaats op zaterdag 7 januari om 10:00 uur.
21 januari, 2025
Voor mij is een nieuw jaar eigenlijk beginnen met een soort van lockdown. Januari is voor mij een maand waarin…
10 januari, 2025
Het afgelopen jaar was een pittig jaar waarin ikzelf en mijn ziektebeeld weer goed op de proef werden gesteld. Een…