De klapdeur
29 november, 2024
Woensdag 29 maart 2023
Het blijft toch een onnatuurlijk iets, dat verzetten van de klok twee keer per jaar. Nu afgelopen weekend de zomertijd weer in is gegaan ben ik weer helemaal van slag. Heb je net een beetje je ritme terug gevonden na de feestdagen, gaat ineens de tijd weer een uur vooruit en kan ik weer opnieuw beginnen met het zoeken naar een ritme.
Voor mijn CVA’s was het altijd even een nachtje aanpassen en dan kon ik weer door, maar sinds de CVA’s is het toch echt heel erg lastig om weer in een ritme te komen. En de moeheid is vandaag dan ook x10 erger in vergelijking met afgelopen week.
Afgelopen nacht heb ik weer uren wakker gelegen. Ook dat is een kwaaltje wat ik overgehouden heb aan de cva’s. Ik slaap ontiegelijk slecht. Vaak ben ik zo overprikkeld dat er van slapen echt geen sprake is. Maar ook als ik wat minder overprikkeld ben, slaap ik ongeveer een uurtje of 4 a 5 per nacht. omdat ik niet in slaap kan vallen.
Ook zet ik mijn wekker altijd op dezelfde tijd. Tenzij ik een vroege afspraak heb. Sowieso zet ik hem niet later, omdat dat mijn hele ritme in de war schopt.
Het vervelende is dat je ritme in één nacht of dag in de war geschopt kan worden, maar dat het weer terug komen in je ritme, minimaal en week duurt. Soms wel 2 of 3 weken!
En dan is daar dus de zomertijd. Dus de klok moet een uurtje vooruit met als gevolg dat ik nog net zo laat in slaap val, maar er dus een uur eerder uit moet. Afgelopen nacht dus maar 3 uur geslapen maar je moet toch aan de bak. En dat valt dus flink tegen. Terwijl ik dit typ is het half 4 in de middag maar het voelt als tien uur in de avond.
De verleiding is groot om even te gaan liggen en m’n ogen dicht te doen maar ik weet dat ik dan nog langer en harder m’n best moet doen om weer een redelijk ritme te krijgen. Dus overdag slapen is uit den boze! Vandaar dat ik nu op het puntje van mijn stoel dit aan het typen ben om wakker te blijven.
Hoe gek is dat eigenlijk, ‘s nachts kan ik niet slapen en overdag moet ik vechten om niet in slaap te vallen. Als er iemand is die mij kan uitleggen hoe dat zit… graag!
De afgelopen jaren had ik goede hoop omdat er veel gesproken werd over het afschaffen van de zomertijd maar de hoop is zo ongeveer omgeslagen naar wanhoop, want al vanaf september ofzo hoor ik er niks meer over.
Dat is toch vreemd, om je heen hoor je zoveel mensen die last hebben van dat uur tijdsverschil (chronisch ziek of niet) en toch wordt het maar niet terug gedraaid. Kom op mensen, hak die knoop nou eens door! Er zijn zoveel mensen die er last van hebben!!
Voor nu toch maar weer doormodderen met deze tijdsverschuiving, over een week of twee weet ik niet meer beter. Ik zie nu alweer op tegen de wintertijd in oktober. Dan begint de hele boel weer opnieuw. Al heb ik wel iets minder last van de wintertijd dan van de zomertijd.
Wat is voor jou vervelender, verschuiven naar de zomertijd of naar de wintertijd? Of heb je er helemaal geen last van?
In 2014 kreeg Belinda haar 1e herseninfarct. In 2019 een 2e herseninfarct. Dit veranderde haar hele leven. Ze blogt daarover voor de Hersenstichting. Maar ook schrijft ze blogs op haar Instagram onder de naam Mijn leven met NAH en op de website hersenletsel.nl. Ze is er namelijk van overtuigd dat openheid tot meer begrip leidt. “En meer begrip voor het vaak onbegrepen NAH is hard nodig. Heel hard nodig!”