Woorden “voelen”

The SOUND of MUSIC zing ik vanaf m’n zestiende. Toen zag ik voor het eerst de film. Die werd gedraaid in De Bilt in het H.F. Witte Centrum óf bij Ben Labre, de scoutinggroep waar ik lid was; dat weet ik niet meer precies. Ik weet nog wel dat een 16mm filmprojector was gehuurd en er stapelstoelen waren. Zeker dus géén bioscoopgevoel! Ondanks dat is de SOUND of MUSIC overeind gebleven. Een vriendin en ik hebben twee keer de Sing a Long SOUND of MUSIC meegemaakt in het Rotterdamse Luxor; een groot feest! Nog altijd kijk ik als de film op de televisie komt.

De woorden kwijt

Van de week had ik de CD van de SOUND of MUSIC weer eens opgezet. Lekker hard meezingen. Echter, ik was de woorden kwijt! Ik had al het gevoel dat mijn woordenschat was verkleind en moeilijker te vinden is.  Mensen om mij heen hebben het meestal niet eens in de gaten. Ik wél! Ik kan (bijna) altijd een ander woord gebruiken (soms wat minder precies passend of meer tijd). Toch is het vervelend en verdrietig als ik niet (meteen) de woorden kan “pakken” die ik wil gebruiken.

Het verkleinen van mijn woordenschat is zeker een gevolg van corona. Het oefenen i.v.m. mijn afasie staat op een laag pitje: mijn koor heeft al bijna een jaar niet meer gerepeteerd en gezongen, mijn lessen keramiek en schilderen zijn gestopt, mijn man doet de boodschappen als mantelzorger en zoals (bijna) iedereen zijn we vooral samen binnen ….. opgesloten.

Plaatjes draaien

Zo – samen binnen zittend- zijn we LP-tjes gaan draaien. Met Sukiyaki meegezongen, een vrolijk lied dat ik al heel lang ken; nog steeds heb ik echter geen idee waar het over gaat.

Laatst heeft een vriend een LP meegenomen: een eye-opener. Ik zag een mooie hoes van de Noorse zangeres Kari Bremnes. Prachtig gezongen; de woorden wederom niet te volgen.
Mijn zusje woont in Noorwegen en vertelde dat ze een keertje naar een concert van haar is geweest. Gisteren stuurde ze  Nordaførr, vårvisa , lentewijsje, dat Kari Bremnes een paar maanden geleden heeft gezongen in een concert op de Noorse televisie.

Als ik deze muziek hoor, brengt dit méér invloed en gevoel dan taal en spraak; muziek komt binnen ….. Ook al kan ik het niet lezen, ken ik de woorden niet en is de betekenis een raadsel, ik kan het wél voelen.

In oktober 2015 kreeg Marijke een beroerte (hersenbloeding). Eén van de problemen was niet kunnen praten; heel veel woorden waren weg. Nog altijd is zij bezig met oefenen …. Daarom is zij begin 2016 begonnen met een blog in verband met haar woordvindingsprobleem. Wil je alle blogs van Marijke lezen, kijk dan eens op haar website.

Lees hier de vorige blog van Marijke