Teveel en genoeg

Laatst kon ik het eindelijk zeggen: “Dit is te veel. Dit kan ik nu niet.” Het was werkweekend op het landgoed waar ik woon. Op zondag kon ik niet meer. Ik had last van mijn gewrichten en na lang malen besefte ik dat ik geen enkele klus kon bedenken die ik doen kon zonder mezelf te overbelasten. Mijn lichaam had rust nodig. Het viel me zwaar om dat toe te geven, maar wat een verademing! Het geeft rust niet meer alles te hoeven kunnen bolwerken.

Het is genoeg en goed zo

Een week later was er weer zoiets. Ik was enthousiast geraakt over een opleiding waarin ik hoopte mijn interesses voor natuur en mensen bijstaan te kunnen verenigen. Maar toen ik een online introductielesje deed besefte ik gelijk: nee, dit is teveel nu. Ik heb voorlopig nog mijn handen vol aan mijn eigen gezondheid. Daarmee bezig zijn, deze blog schrijven en leren over de natuur om me heen is nu wel even genoeg. Het is goed zo.

Groeiende acceptatie

Ik ben gewend om op het maximale van mijn kunnen te leven. Door dat eens niet te doen blijft er ook ruimte voor spontane interesses en activiteiten. Ruimte voor genieten van het leven in plaats van vooral gedisciplineerd werken – of dat nu een baan, een opleiding of mijn gezondheid is. Ik geef mezelf toestemming dat het leven fijn en gemakkelijk mag zijn. Het is genoeg zo.

Het is een teken van groeiende acceptatie: niet meer te veel hooi op mijn vork nemen. Eindelijk kies ik belastingspatroon wat past bij mijn belastbaarheid.

Vragen voor jou

• Kun jij toegeven wanneer iets je te veel is? Kun je het ook uiten?
• Ga de verschillende terreinen in je leven na: relaties, werk/opleiding, familie, vrienden, hobby’s etc. Doe of geef je ergens meer dan gezond is voor jou?
• Wanneer doe je genoeg?

Ottilia liep een aantal jaren geleden een hersenschudding op. Daarnaast is ze ook ‘rekbaar’. Zo rekbaar zelfs, dat ze daar erg veel last van heeft. Dat noemen ze dan het Hypermobiliteitssyndroom. Ze schrijft over haar leven met dit syndroom en hersenletsel in haar blogs ‘Rekbaar’.

Lees hier de vorige blog van Ottilia

Foto: Bartjan de Bruijn van www.mooimens.co