Een rib uit m’n lijf
20 december, 2024
Dinsdag 01 maart 2022
Over de hele wereld beleefden mensen, door corona, wat het betekent als plotseling je leven op z’n kop staat. Het leven is niet meer wat het ooit was. Er is stilstand gekomen zonder dat ze hier zelf om gevraagd hebben. Het is hen opgelegd en niemand kon dit voor ze veranderen. Ze wilden zo graag veel meer doen dan ze gewend zijn. Moesten zichzelf afremmen van al die haast wat eerst in hun leven van alledag aan de orde was. Zij moesten nu doen wat ze niet gewend waren, namelijk niets meer doen. Simpel omdat het niet meer kon door Corona.
Opgesloten zitten tussen 4 muren. Sommigen alleen en sommigen met kinderen die deze veranderingen niet begrepen. Geen vriendjes over de vloer en niet buiten mogen spelen…
Velen voelden zich beperkt en sommigen zijn zelfs van de goedheid van andere mensen afhankelijk. Voelden onzekerheid en angst voor hun werk en hun sociale leven. Konden de deur niet meer uit. Kregen ook geen bezoek meer. Geen uitje meer en geen contact met andere mensen. Bij sommigen sloeg de eenzaamheid toe.
Die mensen die wel buiten waren, trokken bij een hoestbui de aandacht van andere mensen en werden schuchter op een afstand bekeken alsof ze besmet waren. Dan werd er met een grote boog om je heen gelopen. Geen prettig gevoel hé?
Er was een angst dat dit heel lang bleef aanhouden. De stress was duidelijk te proeven. Men werd ongeduldig, maar dat hielp ze niet in de situatie waar iedereen in zat. Ze konden hun baan niet meer uitvoeren. Sporten was er niet meer bij. Alles wat ze deden met andere mensen, kon niet meer. Het idee ontslagen te kunnen worden en daardoor geldproblemen te krijgen. Veel onzekerheid werd begeleid door een schaduw om hen heen. De problemen liepen steeds meer op en de spanningen in de relatie, kinderen en familie ook. Waar moesten ze nu terecht voor hulp?
Zoals de situatie voor iedereen was, moesten zij wel accepteren. Opeens was alles anders en heel veel onzekerheid en onbegrip was plotseling in hun leven. Dit komt je zeker bekend voor.
Ik heb een vraag aan de mensen met NAH: “Is het niet zo dat velen van ons dit al meemaakte voordat het Corona-virus uitbrak?” Als je plotseling een hersenletsel hebt en je leven van het ene op het andere moment overhoop ligt. Dit is maar een klein deel van wat mensen met een hersenletsel ondergaan. Zij moeten ook leven met alle onzichtbare beperkingen.
Mensen over de hele wereld voelden nu een beetje wat het betekent als je leven opeens op z’n kop staat. En hoe het is als je niet meer kan leven zoals je gewend was. Natuurlijk willen alle mensen hun leven terug zoals het was. Wij ook. Hopelijk levert dit ook iets meer begrip op voor mensen met NAH!
Lieky (uit 1953) werd in september 2012 getroffen door een herseninfarct. Na deze ingrijpende gebeurtenis was ze verward, bang en was haar vertrouwen in haar lichaam kwijt. Ze mistte veel informatie. Ze ervaarde veel onbegrip.
Met haar blogs en met haar Facebookpagina wil ze het begrip voor NAH vergroten. Ze wil dat mensen dankzij die informatie weer verder kunnen.
Ook maakt Lieky een uur lang radio met het programma ‘Luister naar N.A.H.‘ iedere zondagmorgen van 10 tot 11 uur. Dit is een programma voor en door mensen met NAH.
En Lieky heeft het boek ‘NAH, niets is wat het lijkt’ geschreven die je voor € 10,- kunt bestellen door haar een mailtje te sturen.