Overprikkeld

Op het terras willen we even bijkomen van de wandeling die we hebben gemaakt. Al gauw volg ik het gesprek van de mevrouw naast ons. Ze kan niet kiezen uit de menukaart, maar doet dat helaas hardop. Achter ons ontstaat een verhitte discussie wat de meneer als eerst wil bekijken en de vrouw heeft blijkbaar hele andere plannen. Dan staat de ober voor onze neus. Ik bestel een broodje kroket en alcoholvrij bier; het is warm en dorstig weer. Kees kijkt mij verbaasd aan, “een broodje kroket?” “Ja, dat bedacht ik als eerste en nee, ik heb de kaart niet bekeken.” “Dat heb ik in de gaten, wat mis ik?”, zegt Kees. “Het is wel erg druk op het terras”, zeg ik. “Vind je niet?” Kees denkt na, dat doet hij meestal voordat hij iets zegt. Inmiddels begint het druk te worden in de headquarters (mijn brein).

Proberen los te laten

Ik volg de gesprekken en kan ze niet loslaten. Ik probeer aan iets anders te denken. Wat wil ik hierna gaan doen? “Valt toch wel mee?”, hoor ik Kees vragen. “Wat valt er mee?”, vraag ik dan. “Het antwoord op jouw vraag”, geeft Kees dan aan. “Ohh, maar ik ben allang kwijt wat ik gevraagd heb”. “Gaat het wel?”, vraagt Kees. Hij heeft in de gaten dat ik er niet helemaal bij ben.

De serveerster brengt het drinken en weer ben ik afgeleid. Ik leg Kees uit, hoe leuk het allemaal ook was, ik ben bekaf en eigenlijk overprikkeld. “Probeer dat nou eens uit te leggen”, zegt Kees dan. Dat is lastig maar ik begin… “Alle geluiden komen zo hard bij mij binnen, de gesprekken, ik hoor ze allemaal. Het wordt nooit eens stil in mijn hoofd.” “Blok het dan”, is het idee van Kees. “Dat gaat nou net niet Kees en ik moet zoveel moeite doen om naar jou te luisteren”. “Zal ik je dan afleiden met een verhaal, dat ik” … “Nee dus, echt niet. Ik kan gewoon niet meer luisteren, echt niet”.

Schuldgevoel

Ik voel me schuldig en vind het ook niet leuk. Meestal begrijpt Kees als geen ander hoe het voelt en toch voel ik me rot. Als je zo samen op een terrasje zit, wat we niet zo vaak doen, zou je de headquarters wel eens uit willen schakelen maar het gaat maar door!

Lees hier de vorige blog van Pip