Op naar mooie tijden

Het is al weer de 2e maand in 2021 en ondertussen hebben we de 2020 achter ons gelaten, wat een jaar zeg, meer zeg ik er niet over! We kijken vooruit, naar mooie tijden!

De maand december

De maand december was gezellig. Sinterklaas gevierd natuurlijk. Dat blijven we altijd doen, maar wel in een klein gezelschap; grote broer Borre en Romy kwamen gezellig mee eten en ja dan geklop op de deur (met dank aan Borre, die natuurlijk net op het toilet zat) en cadeautjes uitpakken, altijd leuk en spannend.

Mirre mocht nog paardrijden op woensdag, altijd feest maar helaas was de 2e lockdown snel een feit dus dat ging niet meer door. Want met paardrijden heb je namelijk 2 vrijwilligers nodig voor haar, 1 bij hoofd van het paard en 1 naast Mirre, dat mag dus niet helaas. Nou, dat is dus niet uit te leggen, inmiddels is ze er wel een beetje aan gewend maar snappen ho maar. Hoop dat paardrijden (sporten = gezond) snel weer mag! 

Er werden mooie kerststukjes gemaakt op de dagbesteding in opperste concentratie. Mirre is goed gewend op de dagbesteding en heeft het erg naar haar zin. Af en toe lopen ze nog langs de oude opvang, altijd leuk! Kerst hebben we ook in een klein gezelschap gevierd. Onder andere gezellig bij papa en 2e kerstdag weer gezellig thuis. We zijn de maand best goed doorgekomen.

Dagbesteding

Mirre gaat lekker op haar nieuwe dagbesteding. Nieuw ritme, andere locatie, nieuwe vrienden maken en dat gaat goed.

Op de dagbesteding zijn een tweetal rituelen die Mirre fantastisch vindt. Namelijk op donderdag zwemmen en op vrijdag disco. Dat is een feestje voor haar, daar kijkt ze echt naar uit. Nu wel wat koud, want i.v.m. Corona doen ze dat buiten, maar ach muziek en gezelligheid maakt een hoop goed.  

Vaccin beschikbaar

De maand januari breekt aan en plotseling krijgen wij nieuws, er is vaccin over bij Ons Tweede Thuis en Mirre mag misschien al het vaccin krijgen. Spannend want er moet gekeken worden hoeveel er precies beschikbaar is en of zij in aanmerking komt. De zeer kwetsbaren zijn eerst aan de beurt. Het prikken gebeurde op woensdag en op vrijdag. Donderdagavond hoorde ik dat de prik door kon gaan!! Ik was echt helemaal hyperdepiep die avond, nog nooit zo blij geweest met een prik.

Ik kon nog niet eens het liedje van Andre Hazes jr ‘Leef’ op zetten of het was al klaar en dan samen nog even 15 minuten wachten. En ze heeft nergens last van gehad. Althans geen symptomen die zichtbaar waren of verhoging. Of ze pijn in de arm heeft gehad. Volgende week de 2e prik en dan is ze ‘beschermd’, vooral voor ernstig gedoe zeg maar. 

Het huis uit…

Ondertussen ook het besluit genomen over ‘uitwonen’. Ze stond al wel op een wachtlijst, maar nu heb ik echt aangegeven dat het tijd gaat worden, want die wachtlijst is ook lang, juiste plek en locatie, waar haar huidige dagbesteding is.  Dus als ze bijvoorbeeld 20 is (nog ongeveer 1,5 jaar) dan is ze helemaal gewend en als er dan een plek vrij komt, dan mag het. Tegelijk als ik er aan denk….. word ik emotioneel, soort van…. ‘je doet je kind weg’. Dat is natuurlijk niet zo, weet ik ook wel en tegelijk het is toch een heftig besluit. Maar ja, voor haar én ook voor mij komt er een tijd dat dit verstandig is om te doen. 

Normaal gesproken gaat je kind zelf het huis uit maar dat moeten wij voor haar bepalen, dat is pittig en tegelijkertijd, ja ook goed voor mij, want de druk is hoog. Overigens heeft deze coronaperiode niet geholpen. Want hoe je het wendt of keert, het is en blijft pittig een gehandicapt kind, hoe lief & relaxed zij ook is. Inmiddels is ze 18 maar ja nog steeds 2,5 jaar zeg maar. Zij heeft altijd 24/7 hulp nodig en dat vergt wat. Maar ook dit komt vast goed, genoeg tijd om aan te wennen en ik kan dit natuurlijk.

Geniet van alle momenten van en met je dierbaren en wat mij betreft op naar de lente!

Lieve groet,

Natasja

Lees hier de vorige blog van Natasja