Een rib uit m’n lijf
20 december, 2024
Een rib uit m’n lijf
20 december, 2024
Renate: “Blijf de kleine dingen in het leven…
16 december, 2024
Dinsdag 22 oktober 2019
Meer artikelen in Blogs Geplaatst onder Dwangstoornis door corita
Beste lezer. Ik ben gelukkig. Ik wil dit heel graag met jullie delen, omdat ik hoop dat er enkele van jullie mee geholpen kunnen worden. Ik heb zelf 22 jaar met een heftige angststoornis gekampt waarbij artsen ook niet meer wisten wat ze met me aan moesten. Geef nooit op lieve mensen, ik ben zo blij dat ik volgehouden heb want ik sta nu zo veel sterker.
Vorig jaar ging het weer helemaal niet goed met me. Ik kwam mijn huis weer amper uit en had heel veel last van mijn smetvrees. Dus ik dacht, ik moet toch maar weer iets ondernemen, want zo gaat het ook niet goed. Ik ging dus weer naar de psycholoog en ik vertelde mijn verhaal weer. Jullie kennen dat misschien wel, je verhaal vertellen gaat een beetje op de automatische piloot omdat je het al zo vaak hebt moeten vertellen.
Mijn psycholoog was zo assertief om mijn hele situatie in de groep te bespreken. Iemand zei toen: ‘’is ze wel eens onderzocht op AD(H)D?’’ (want dat zou wel eens de oorzaak kunnen zijn van mijn dwangstoornis). Nu beste lezer, ben ik wel eens aan zo’n onderzoek gestart maar vanwege mijn OCD hebben ze dat toen niet afgemaakt. Dus, ik kreeg een tweede onderzoek én een vragenlijst. Ongelofelijk hoe veel dingen ik aan kon vinken! In mijn jonge jaren was ik een vreselijke chaoot. Ik vergat altijd dingen op te schrijven in mijn agenda, was te laat op school, mijn kamer zag er uit als een ontplofte vulkaan, ik schreef heel slordig, was alles kwijt, praatte snel etc.
Ik heb een AD(H)D training gehad met zeven andere mensen. Geweldig, wat was dat leuk. Allemaal volwassen (super grappige) mensen met dezelfde problemen als ik. We lachten en huilden er met zijn allen om. Het was zo fijn om me eens normaal te voelen, want mijn hele leven voelde ik me alsof ik een chaoot was.
Mijn OCD en angst reduceerden met 50%!!! Ongelofelijk, ik had dat niet meer verwacht na ál die jaren, waarin ik zo vaak op heb willen geven. In de drie maanden dat ik me nu beter voel heb ik al zes reisjes met de trein gehad van vijf uur lang (voorheen durfde ik niet). Ik ben al drie maanden vrijwilligerswerk aan het doen. Ik ben mijn eigen bedrijf gestart én ik heb mijn eerste opdracht binnen. Ik heb een bruiloftceremonie geleid én het mooiste vond ik nog wel mijn verrassingsfeest voor mijn 30e verjaardag. Want deze verjaardag werd mij niet gezegd; hopelijk wordt dit jouw jaar. Nee, nu werd er gezegd ‘Ga genieten van je jaar’. Wát een verschil en wat werd ik hier emotioneel van. Genieten ga ik.
Lieve lezer. Houd vol! Ik blijf jullie schrijven.
20 december, 2024
Zenuwen in de knel,niet lekker in hun vel Boos door al dat getrekTijd voor een ruimere plekEenmaal uit hun lijden bevrijdIs…
16 december, 2024
In maart 2019 verandert het leven van Renate Westerhof uit Enschede voorgoed. Tijdens een kettingbotsing op de snelweg wordt ze…