Een rib uit m’n lijf
20 december, 2024
Een rib uit m’n lijf
20 december, 2024
Renate: “Blijf de kleine dingen in het leven…
16 december, 2024
Donderdag 03 november 2022
Meer artikelen in Blogs Geplaatst onder Hersenbloeding door Joeri Veul
Op mijn 25e, inmiddels twee jaar geleden, kreeg ik een hersenbloeding. Voor mij is er veel veranderd sinds dat het is gebeurd. Gezond zijn neem ik niet meer voor lief, en ik heb er bepaalde beperkingen aan overgehouden. Ook kon ik plots niet meer BMX-fietsen, iets wat ik dertien jaar lang dag-in-dag-uit deed.
De eerste maanden dat ik thuis zat dacht ik alleen maar aan het terugkomen op de BMX, het was immers hetgeen wat ik het liefste deed. Maar naarmate ik stappen zette in mijn revalidatie, besefte ik ook dat BMX-en voorlopig niet zou gaan, en ik dus op zoek moest gaan naar een andere invulling van mijn dagen. Koken vond ik al langere tijd leuk, dus toen ik dat langzamerhand weer kon besloot ik dat op te pakken. Met wat hulp hier en daar lukte het elke week beter, en haalde ik er zelfs energie uit.
Wat me aantrok in het koken is dat je zintuigen worden geprikkeld op een voor mij positieve manier: iets nieuws proeven, het geluid horen van een sissende ui, of het ruiken van een walm kruiden die de pan in gaan. Daarnaast was, en is nog steeds, de ervaring van eten delen een andere vorm van verbinding met mijn (BMX-)vrienden. Vooral aan het begin van mijn revalidatie kwamen er vrijwel dagelijks één of meerdere vrienden vanuit het hele land langs. Vaak zette ik dan iets groenterijks en vegetarisch op tafel of bakte ik een bananenbrood. Na mijn hersenbloeding was gezond eten nog waardevoller geworden, omdat het me nu een gevoel van grip gaf in een wereld waarin ik voelde alsof ik geleefd werd.
Vanuit die passie voor koken besloot ik een kookboek te maken. Enerzijds om te geven aan mensen om me heen, en anderzijds als leuk project om aan te werken – net als dat BMX-video’s dat voorheen voor me waren. Anderhalf jaar duurde het proces van recepten schrijven, eindeloos testen en gerechten fotograferen. Omdat het boek voortkwam uit mijn hersenaandoening wilde ik daar een link mee leggen. Bovendien wilde ik dat, naast dat de gerechten smaakvol zijn, ze een bijdrage leveren aan een gezond stel hersenen voor iedereen. Zo kwam ik op de titel: ‘Hoofdgerechten’.
In koken en het maken van het kookboek vond ik een nieuwe passie – iets wat ik nooit had verwacht te kunnen vinden naast m’n liefde voor BMX. Tuurlijk is het proces niet alleen maar een stijgende lijn en mis ik nog steeds bepaalde dingen die ik voorheen wel kon, maar die verandering twee jaar geleden heeft me wel laten inzien dat er altijd een ander pad te bewandelen is.
Joeri kreeg op zijn 25e een hersenbloeding. Zijn grootste passie BMX-fietsen kan hij daardoor niet meer. Gelukkig heeft hij een nieuwe passie gevonden; koken! Hij schreef zelfs het kookboek ‘Hoofdgerechten’; een vegetarisch kookboek met gerechten die, naast dat ze smaakvol zijn, ook nog eens een positieve invloed hebben op de hersenen.
20 december, 2024
Zenuwen in de knel,niet lekker in hun vel Boos door al dat getrekTijd voor een ruimere plekEenmaal uit hun lijden bevrijdIs…
16 december, 2024
In maart 2019 verandert het leven van Renate Westerhof uit Enschede voorgoed. Tijdens een kettingbotsing op de snelweg wordt ze…