MS & geheugen

Het ging al gelijk mis met het bewaren van dit document. Ik sla mijn teksten regelmatig op en wilde deze tekst ook bewaren. Gaf die de naam ‘MS & energie”, maar werd er door de computer op gewezen dat ik al een document had met die naam. Dat verbaasde me. Ik ging er naar kijken, en zag dat ik daar een tijd terug over heb geschreven. Ik realiseerde me dat ik het vandaag niet over energie ging hebben, maar over mijn geheugen. Rest my case… Onnodig te zeggen dat het geheugen niet meer perfect werkt…

“Heb ik dit al gezegd?”

Niet handig, zo’n geheugen met mijn werk als journalist. Toch ondervind ik er nauwelijks last van bij mijn journalistieke werk. Het afnemen van interviews en het schrijven van artikelen gaat goed. Dat blijkt ook uit de reacties van de interviewkandidaten.

Maar bij dagelijkse gesprekken is het lastiger. Ik vraag regelmatig aan mensen in mijn omgeving “Heb ik dit al gezegd?”, waarop ik meestal een bevestigend antwoord krijg.

Terug kijken

En ook weet ik soms niet wanneer ik bepaalde dingen heb gedaan. Heb ik het over een interessant programma op tv, ben ik vergeten op welke dag ik dat heb gezien. Dan moet ik de gids erbij pakken.

En als ik het over een ontmoeting heb met iemand die iets bijzonders heeft gezegd, moet ik in mijn agenda kijken wie ik heb ontmoet. En dan gaat het echt niet over tientallen ontmoetingen in een week, want dan zou het verklaarbaar zijn.

Lastig is ook dat ik tegenwoordig vaak mijn telefoon of een papiertje erbij pak om dingen op te schrijven die ik belangrijk vind. Dat doe ik omdat ik weet dat ik ze anders vergeet. Zo gaan er net, voordat ik ga slapen, allerlei gedachten door mijn hoofd, die ik toch echt wil onthouden. Maar omdat dat lastig is, wordt dat pennen ‘s nachts…

Aan de andere kant kan ik vrij goed Nederlandse en buitenlandse politici herkennen. En duiden welke rol ze in het politieke spel spelen. Ook heb ik een vrij sterke mening over een aantal buitenlandse politici die een hoge plek hebben bemachtigd vanwege hun in mijn ogen megalomane karakter. Ik beargumenteer dat dan graag.

Maar ik dwaal af. Gelukkig had ik dat had ik voor mijn MS ook al, begrijp ik van mensen uit mijn directe omgeving.

Gelukkig

Het geheugen is een bijzonder iets. Ook omdat ik mijn MS al jaren gelijk is, zou ik verwachten dat dat ook hetzelfde zou blijven. Maar het is het laatste jaar wel achteruit gegaan. Toch, als ik dit teruglees denk ik dat het erger klinkt dan ik het ervaar. Het wisselt, kortom. Het zijn uiteindelijk maar een paar momenten op een dag, gelukkig. Maar toch…

Ik heb net mijn laatste blog voor De Hersenstichting  terug gelezen. Ik lees er dat ik mezelf twee jaar terug gelukkig prijsde, ondanks mijn MS. Dat is nog steeds zo. Dat ik wil reizen ook. Dat doe ik, maar wil nog steeds verder weg. Misschien moet ik mijn niet-reisluchtige vriend eens kidnappen naar Bulgarije of Marokko?

Het typische is… dat soort ideeën vergeet ik dan weer niet snel.

Lees hier de vorige blog van Nicole

Nicole kreeg op haar 40e de diagnose MS. Ze is gelukkig ondanks/met haar MS en blogt over haar leven met MS.