Morgen kan alles anders zijn

Gisteren was vandaag nog morgen. Het was weer tijd voor een controle MRI scan. Twee dagen na de scan kreeg ik de uitslag. Ik dacht ‘’ach het zal vast goed zijn en we zitten zo weer op de terug weg naar huis toe.’’ Maar helaas was het toch anders. Er was een afwijking te zien op de foto en menig mens wist niet wat het was. Drie maanden later volgende er weer een Mri scan met een uitslag. Pfoe… Wat een spanning en uiteindelijk geluk. De afwijking bleek een beeld te zijn geweest van de protonentherapie. Na maanden of zelfs jaren schijn je dat een keer te kunnen zien.. net als een soort maanverduistering..

Somber

Over verduistering gesproken… Nu de dagen wat somberder zijn.. Het vroeger donker wordt.. Merk ik dat het me allemaal, maar wat aan het denken zet. Ik zit op de bank aan een heerlijk kopje thee en ik denk aan het leven.. Je realiseert je waar je denkbaar voor moet zijn en je geniet van de mooiste en soms kleinste momenten. Maar ongetwijfeld denk ik ook vaak aan momenten van spanning of wanhoop. Mijn aanvalletjes die soms erger zijn dan anders.. Was het er maar niet… of wil ik hier nog mee verder leven..

Ik bekijk wat fotoalbums en kom foto’s tegen van vrienden… vriendinnen.. en mijn lieve zus en ik weet dat ik niet mag opgeven. Ik ben immers al zo ver gekomen. Ik hoor de woorden die ooit tegen mij gezegd zijn en ik probeer weer positief te gaan denken.

Soms heb je wel eens een moment dat je keihard op je bek valt.. maar vergeet èèn ding niet!! Sta op!!! En denk aan het mooiste moment aan je leven of waar je dankbaar voor bent!! Dat geeft je een lichtpuntje in deze donkere tijd!!

Jantienne kreeg op 20-jarige leeftijd te horen dat ze een hersentumor heeft. Dit heeft haar leven veranderd. Ze hoopt met haar blogs zoveel mogelijk mensen te steunen en kracht te geven.

Lees hier de vorige blog van Jantienne