Maatregelen

Corona … we zijn in een bizarre tijd beland. Eerst een stuk onwerkelijkheid, maar ook ongeloof. Dit kan toch niet? Zoveel mensen die zó ziek worden van dit virus? Ja, het is het echt zo. Mensen die aan de beademing liggen, mensen die alleen overlijden en dat hun geliefden niet op bezoek kunnen komen om hun hand vast te houden. 

Ik werd gevraagd door de Hersenstichting om een blog te schrijven. Te schrijven of ik de Corona maatregelen als vervelend of juist prettig ervaar. Ik zal je eerlijk zeggen …. ik was de eerste paar dagen puur aan het paniek schieten. Hersenletsel en (om)schakelen gaat niet hand in hand in ons dagelijks leventje. 

Onze dochter was toevallig al 2 weken thuis van de kinderopvang door ziek zijn,. Het Corona virus kwam in Nederland en onze kleine meid heeft een slechte weerstand. Dus ik hield haar thuis. Ze ging wel nog naar opa & oma, óók omdat ik zelf eind februari gevloerd was door een beginnende longontsteking. De vraag die wél continue in m’n hoofd speelt: “misschien heb ik toch Corona virus gehad?” Ik hoop het straks te kunnen testen, dan ben ik in ieder geval immuun.

Rust, regelmaat en ritme

De grote hamvraag is ervaar je de maatregelen vervelend? Nee, vervelend zijn ze niet, maar het is wel pittig. Ik heb een peuter van 3 jaar en ik probeer een modus te vinden hoe ik de dag doorkom. Het eerste weekend heb ik gebruikt om orde op zaken te scheppen en dat is prettig. Ik ging veel rustiger de week in. 

“Wat ik ook als prettig ervaar is de rust, de rust op straat. Er rijdt minder verkeer wat lekker is voor mijn hoofd. “

En daar komt ie: “rust, regelmaat & ritme” daarop functioneert Lina het beste dus ik uiteindelijk ook. Of ik de Corona maatregelen prettig ervaar? Ja, eigenlijk wel. Doordat er dingen uitvallen, dus mijn externe afspraken, houd ik meer energie over. En deze energie heb ik nu echt hard nodig, want ik heb naast hersenletsel, een hernia erbij. En dat betekent ook veel pijn. Ik red het zo en dat geeft me ook een boost, qua zelfvertrouwen. 

Wat ik ook als prettig ervaar is de rust, de rust op straat. Er rijdt minder verkeer wat lekker is voor mijn hoofd. Ik fietste vorige week nog door mijn woonplaats  en toen bedacht ik me ineens “wat fijn en wat relaxt zo.” De reden waarom is natuurlijk afschuwelijk en zeker voor de mensen die hun geliefden niet een waardig afscheid kunnen geven. 

Gemis

Ik geniet, en besef nog meer, dat de kleine dingetjes ineens heel groot kunnen zijn. De knuffel van mijn moeder en de kus van mij vader mis ik. Ik mis ze nu, maar hopelijk kunnen we elkaar straks weer knuffelen, maar er zijn genoeg vriendinnen die hun ouders al langer moeten missen doordat ze overleden zijn. Dus ik ben dankbaar!  Ik ben meer aan het nadenken, m’n hersenen draaien soms overuren, maar dat is veelal positief. Ik heb allerlei ideeën, wil helpen waar ik kan, maar ik besef heel goed dat ik hier hard nodig ben. Hier bij mijn gezin, mijn peuter die afhankelijk is van mij, mijn man die gewoon fulltime aan het werk is. Dus mijn taak is om zo goed als mogelijk voor mezelf te blijven zorgen, maar óók “blijf zoveel mogelijk thuis” zodat onze toppers, kanjers van de zorg dit kunnen behappen. Houd jullie taai en blijf alsjeblieft gezond.

Lees hier de vorige blog van Jeannette

Jeannette kreeg in 2007 een herseninfarcten heeft daar niet- aangeboren hersenletsel (NAH) aan overgehouden. Haar passie is schrijven. Daarom houd zij een weblog bij. Vooral om haar verhaal positief te delen en anderen hiermee positief te inspireren, stimuleren en motiveren.

Wil je tips van andere ervaringsdeskundigen voor deze periode? Bekijk dan onze coronapagina. Op deze pagina beantwoorden we ook veelgestelde vragen en geven we informatie over het coronavirus in combinatie met (de gevolgen van) een hersenaandoening.