Jouw 61e verjaardag

En daar waren ze weer, de prachtige, mooie, gezellige, leuke, VRESELIJKE dagen. Onze verjaardagen, jouw verjaardag, Sinterklaas, Kerst en Oud & Nieuw. Al deze dagen vallen voor ons in/rond december. Ik mis je zo ontzettend veel en vaak, en deze dagen nog meer.

Samen met mem vier ik jouw 61ste verjaardag, ik probeer vrolijk te doen, maar eigenlijk huilt mijn hart. Jouw verjaardag zou ik graag anders vieren, samen met jou en onze geliefden, zingen, lachen, een borrel drinken en het hebben over wat is geweest en de toekomst. Maar helaas is er geen toekomst voor jou….. en mijn toekomst is zonder jou. Op deze dagen word ik geconfronteerd met het feit dat ik mijn vader kwijt ben en dat ik je mis. Het gemis wordt steeds groter en meer, ook al ben je er nog.

Mooie momenten vastleggen

De toekomst is onzeker, het maakt mij bang, verdrietig en er komen steeds meer vragen. Vragen die nog onbeantwoord zullen blijven. Het is een kwestie van loslaten en proberen te leven in het nu. Genieten van de momenten die wij samen nog mogen hebben. Iedere keer weer opnieuw, proberen de mooie momenten vast te leggen, in mijn geheugen maar ook als beeldmateriaal, voor de toekomst. Het is fijn om veel (bewegend) beeldmateriaal van je te mogen hebben en in de toekomst te mogen delen met je dierbaren. Het is iets waar ik nu nog niet graag naar kijk maar in de toekomst heel vaak wil delen met o.a. jouw kleinkinderen. Graag wil ik aan jouw kleinkinderen, waar jij zo trots op bent en van kunt genieten, vertellen over hoe leuk, lief, eerlijk, mooi, handig, muzikaal, enthousiast, ambitieus, creatief, belangstellend, bescheiden, daadkrachtig, positief, veelzijdig, zorgzaam, etc. etc. etc. jij was. Het is een mooi vooruitzicht, zoveel over jou te vertellen.

Stap voor stap afscheid nemen

Wanneer ik afscheid moet nemen van een bekende, komen ook de gedachten aan jouw afscheid naar boven. Dit wil ik niet. Maar het komt en blijft komen. Afscheid zijn wij al aan het nemen, stapje voor stapje, dichterbij het definitieve afscheid. Het doet pijn om zo te denken maar het is de realiteit. Maar je bent er nog! En hoe moeilijk het soms ook is we zijn blij dat je er nog bent en we proberen toch iedere keer weer lichtpuntjes met elkaar te vinden en te blijven zien. Ook al zijn de lichtpuntjes niet meer heel helder en krachtig, voor ieder klein lichtpuntje zijn wij dankbaar.

Tijdens jouw verjaardag, Sinterklaas en Kerst wordt door de lieve mensen die voor jou zorgen, alles uit de kast getrokken om er een feest van te maken. Het is fijn om dit nog met elkaar te mogen ‘beleven’. Wat een kracht en energie hebben deze lieve mensen. Ik heb respect voor iedereen in de zorg, welk beroep je ook uitoefent. Zorgen voor een ander, mensen verwennen inclusief de familie. Jullie zijn kanjers!

Lees hier de vorige blog van Sanne