Herinneringen maken

Er is een mooie stoel op wieltjes voor jou gearriveerd. Ik geloof dat ze zoiets een rolstoel noemen maar de kinderen vinden het geweldig om er ook in of bij te zitten, hangen of staan. Er zijn al vele kunstjes mee vertoond dus we kunnen het beter het circusattribuut of het speeltoestel noemen. En het is toch wel heel leuk wanneer je er drie personen mee kunt verplaatsen. Het is een ware bolide die best heel soepel rijdt en je uitdaagt om even heel hard te rijden en dan achterop mee te liften.

Wanneer mijn vader langsrolt in zijn bolide kijkt een vrouw hem na. Even later hoor ik haar vragen aan een medewerkster: “Die man is zeker nog niet zo oud?”. De medewerkster weet mijn vader zijn leeftijd niet exact, maar beaamt dat hij zeker nog erg jong is. Nog maar 59 jaar… en alles sluipt weg, brokkelt af en verdwijnt. 59 jaar, de kwaliteit van je leven gaat iedere dag achteruitgaat en je kunt nog maar weinig en al helemaal niets meer zelfstandig. 

59 jaar… te jong om de wereld te verlaten. En dat kan en mag ook niet! Ik wil en kan niet zonder jou! Ik mis je nu al!

Herinneringen zijn er, veel goede, positieve en waardevolle herinneringen. Ze zijn er en zullen er voor altijd blijven. En met elkaar proberen we nog steeds mooie herinneringen te maken. Een herinnering is voor nu en later belangrijk, voor mij en de mensen die van je houden. Ondanks dat het af en toe erg zwaar is, probeer ik dagelijks de herinneringen aan te vullen, in de tijd die we nog samen hebben…