Enthousiasme en belastbaarheid

50% is iets wat niet echt in mijn hoofd bestaat. Ik kan niet half dingen doen. 200% klinkt mij wel als muziek in de oren. Vol gas gaan en vanuit passie en enthousiasme ergens helemaal induiken. Dat kan zijn op het gebied van sport, werk maar ook privé. Gas geven zit meer in mijn karakter dan op de rem trappen. Ik geniet van proactief bezig zijn, dingen organiseren en mensen met elkaar te verbinden.

Dankbaarheid en confrontatie

Na mijn hersenvliesontsteking, 6,5 jaar geleden, ontving ik de grootste klappen in mijn belastbaarheid.

Waar ik veel dankbaarheid voelde voor wat ik allemaal had overwonnen en wat wel weer goed herstelde, had ik ook een hele kluif aan mijn nieuwe belastbaarheid. Dingen kosten meer energie en ik plan daarom zorgvuldiger mijn activiteiten. Het zorgvuldig plannen en meer bewuste keuzes maken zie ik als mijn rem.

Tijdens mijn revalidatie zei de fysiotherapeut: je hebt moeite met doseren, dat is echt een aandachtspunt. Ik begreep eigenlijk pas later wat hij daar mee bedoelde. Op het moment dat ik een activiteit onderneem ga ik automatisch 200% (zeker als ik ergens enthousiast over ben). Die knop kan ik niet uitzetten, het hoort bij mijn karakter en dan heb ik ook geaccepteerd.

Hoe hiermee om te gaan?

Ja, ik heb geaccepteerd dat mijn karakter 200% vertegenwoordigd en ik die knop niet kan omzetten. Nee, dit is niet altijd makkelijk en geeft zeker wel eens frustratie en ongeduld. Wat mij helpt is om dit bespreekbaar te maken, zowel privé als op werk. Het is onzichtbaar maar dat betekent niet dat je het in je eentje hoeft door te maken. Het bespreekbaar maken heeft mij doen laten inzien dat er meer mensen zijn die hiermee worstelen en niet alleen mensen met NAH.

Vooral de combinatie intelligentie versus belastbaarheid blijft een terugkerend thema en dit is ook iets waar ik mij voor inzet in de rol van inclusie-ambassadeur en in nevenfuncties.

Als je van jezelf weet dat je de ‘voluit gaan’ knop niet kan of wil uitzetten, zorg dan voor voldoende rust op de momenten dat je even niets hoeft. Dit geeft mij een stukje herstel en ook ruimte voor reflectie.

Blijf dromen

Ik ben ontzettend blij en dankbaar dat ik inmiddels een nevenfunctie bekleed waarbij ik meedenk over duurzame inzetbaarheid voor mensen met een beperking of chronische ziekte. Een rol als ervaringsdeskundige die mij op het lijf geschreven is en mij veel energie geeft. Mijn droom is dat ik hier uiteindelijk mijn geld mee kan verdienen. De KVK registratie is inmiddels gedaan, dan staat die maar alvast wanneer er wel betaalde opdrachten ontstaan.

Ook in het uitrollen van mijn droom geldt: wees geduldig en loop niet in 7 sloten tegelijk, zeker niet met een beperkte belastbaarheid.

Wees dankbaar voor wat je al hebt bereikt, luister goed naar jezelf maar durf ook te dromen.

Vlak voor haar 31e verjaardag werd Laura getroffen door een hersenvliesontsteking. Dit veranderde haar leven. Ze wil door middel van haar blogs andere mensen met niet-aangeboren hersenletsel verder helpen.

Lees hier haar vorige blog