Een nieuw jaar, nieuwe kansen, nieuwe inzichten?

Voor mij is een nieuw jaar eigenlijk beginnen met een soort van lockdown. Januari is voor mij een maand waarin ik altijd een pas op de plaats moet maken. Dat heb ik overigens door schade en schande geleerd. De eerste jaren na mijn eerste herseninfarct deed ik dat niet hoor, ik weigerde toe te geven aan die “gekkigheid”. Wat voor een ander gold, gold niet voor mij. Daar was ik van overtuigd! Wat mijn revalidatie therapeuten ook zeiden. Zij wisten toch niet hoe ik me voelde dus ik wist het beter.

Dat was natuurlijk je reinste “struisvogel gedrag” want ik kreeg terugval op terugval. Het weigeren toe te geven heeft mij niet veel goeds gebracht. Dus sinds een paar jaar, ja ja ik weet het, het heeft echt lang geduurd eer ik eraan toegaf, maar nu ik er eenmaal aan toegeef merk ik zoveel verbetering.

Een nieuwe start

Januari is voor mij een maand van bezinning. Ik zorg dat ik zo min mogelijk afspraken heb, alleen de noodzakelijke. En in het begin van de maand zelfs de noodzakelijke het liefst niet. Hoe meer de maand vordert, hoe meer afspraken in mijn agenda komen. Maar ik bouw het echt rustig op.

Laatst sprak ik met een lotgenoot die nog niet zo lang in dezelfde situatie zit. Pas een jaar of drie, ja mensen, dat is kort. Hij vertelde me dat hij zo moe was… zo moe. En ik zei automatisch: “Ja, het is januari, de maand om bij te komen.” Hij leek daar behoorlijk verbaasd over, dus we raakten in gesprek. Ik vertelde hem wat ik hierboven net zei, en dat het voor mij wel zo’n zes jaar heeft geduurd om me aan te passen. Heel eerlijk, ik geloof pas dat ik sinds twee jaar er echt mee om kan gaan. En dat heeft er vooral mee te maken met het feit dat wij mensen met NAH onszelf vaak te veel onderschatten. Ik denk overigens dat dit ook te maken heeft met een zekere eigenwijsheid, maar dat zeg ik natuurlijk niet hardop.

Nou was december voor ons ook wel extra druk aangezien we “ineens” een nieuw huis kochten en met spoed ons oude huis moesten verkopen, keuken uitzoeken, badkamer en toilet ook nog even op de valreep van het oude jaar. En dat alles heeft toch een partij energie gekost. Dus januari… mijn bijkom maand… je mag dit jaar ietsjes langer duren …

Liefs,

Belinda

In 2014 kreeg Belinda haar 1e herseninfarct. In 2019 een 2e herseninfarct. Dit veranderde haar hele leven. Ze blogt daarover voor de Hersenstichting. Maar ook schrijft ze blogs op haar Instagram onder de naam Mijn leven met NAH en op de website hersenletsel.nl. Ze is er namelijk van overtuigd dat openheid tot meer begrip leidt. “En meer begrip voor het vaak onbegrepen NAH is hard nodig. Heel hard nodig!”

Lees de vorige blog van Belinda