Een bijzondere zomer samen…

Begin dit jaar heb ik bedacht dat het goed was voor Mirre dat ze ook weer eens op vakantie ging. We gingen na 4 jaar samen op vakantie naar Gran Canaria. Een plek die ik goed ken en Mirre ook al sinds haar geboorte komt (of ze dat nog weet, kan ik alleen maar gissen). Het was fijn samen en pittig tegelijk…

Daar gaan we!

We vertrokken vroeg, 6:15 uur. Dat is niet echt ideaal, maar er was een vlucht uitgegooid dus we hadden geen keuze. Mirre deed het super! Om 3:15 uur haar uit haar bed getrommeld en ze wist natuurlijk dat we op vakantie gingen en wel met het vliegtuig! Dat weet ze goed. Ze had het er al weken over. In alle vroegte regelden we warme melk, zodat ze haar pap kon eten. Daarna gingen we richting het vliegtuig. Tablet opgeladen, filmpjes gedownload. Daar gingen we! En dat ging prima. 4,5 uur vliegen heeft ze top gedaan en daarna was het genieten samen en zij genoot ook! 

Wennen

De 1e week was het echt wennen voor Mirre, dat zwemmen. Terwijl ze om de week zwemt was het hier toch een beetje gek, maar na de 1e week had ze er weer helemaal zin in en wilde ze er niet meer uit. Zeker met het warme weer was het heerlijk! Lekker dobberen met haar bandjes om in het water.

De zorg

Na 2 heerlijke weken, en een lekker bruin kleurtje, was het tijd om te gaan. Dit was goed en tegelijk dubbel gevoel, want nu gaat ze weer naar haar papa voor het weekend en daarna weer naar haar eigen woning. Ik vond het heerlijk en pittig tegelijk. Want ik was ook wel even vergeten dat de zorgmodus elke dag is. Dat is anders dan af en toe in het weekend. 

Alles regelen, denken vooral aan wat zij nodig heeft. ‘Oeps, ik heb geen broodje meer’. Naar de winkel wandelen kan wel, maar duurt even en het is warm dus niet ideaal om dit ‘leuk’ samen te doen. Dus moet je regelen dat je om de dag een broodje hebt en gelukkig was er een oven in de bungalow dus dat was lekker ook nog. En af en toe mocht ze even op haar zonnebedje blijven en dan konden Wendy & Juliette even op haar letten, zodat ik even wat kon halen. 

Lekker op een bedje liggen bij het zwembad ging top, maar ja, je kan niet ff in slaap vallen natuurlijk. Het is dus anders uitrusten maar het ging prima. Gelukkig was er de babyfoon op de app, waardoor ik nog een drankje dichtbij kon drinken. Nog nooit gedaan, pas na 21 jaar durf ik dit en het ging goed. 

Weer thuis

Toch heb ik hierdoor wel geleerd dat het voor Mirre misschien helemaal niet zo nodig is om op vakantie te gaan maar een weekendje weg en niet te ver ook helemaal prima is. Dit was een super mooie en fijne ervaring, maar ik ga dit niet meer doen en sowieso niet meer alleen. Nu vooral weer even wennen zonder haar en zij zonder mij. Dat is voor haar ook gek.

Na een kleine week word ik gebeld door de woning; videocall met Mirre. Ze is in tranen en wil even bellen. Dit is zo moeilijk. Ik kan hier niet aan wennen. En terwijl ik het schrijf, kan ik gewoon huilen. Wanneer houdt dit gevoel op?

Dus als ik haar na 1,5 week weer zie, dan is het dikke tranen wederom. Zij kan niet zeggen wat er is. Waarom huilt ze zo? Mist zij mij zo? Is het van blijdschap? Het blijft hartverscheurend, maar hier moeten wij samen doorheen. Ik houd mij groot, knuffel haar, ga lekker bij haar zitten en maak haar uiteindelijk aan het lachen door met de camera en zelfontspanner een mooie foto te maken! Ik koester het moment.

Daarna ga ik samen met de groep lekker eten, nog even bij haar zitten, haar nageltjes even knippen en lekker ontspannen samen. Na een paar uurtjes ga ik weer naar mijn eigen huis. Het is goed. Mijn verstand zegt dit en het hoort ook zo, maar het blijft moeilijk!

Alles op gang

Alles komt weer op gang. Zij gaat weer naar de dagbesteding. Paardrijden gaat deze week weer lekker beginnen en vrijdag ga ik haar weer ophalen voor een nachtje thuis slapen. Fijn!

We gaan weer in het gewone ritme, op naar wederom mooie momenten!

Een rijk leven is een verzameling van kostbare momenten! 

Liefs

Natas

Natasja blogt over het leven met haar dochter Mirre, met Microcefalie. Ze blogt voor ons, maar heeft ook een eigen blog.

Lees hier de vorige blog van Natasja