Een angst- en dwangstoornis  door een NAH

Al mijn hoop was gevestigd op de DBS (Deep Brain Stimulation) in mijn hoofd voor de angst- en dwangstoornis. Helaas werkt de DBS wel redelijk voor de angststoornis, maar niet voor de dwangstoornis. Dit heeft heel veel impact op mijn leven.

NAH

Ik heb perfectionisme dwang, maar ook heel chaotisch in mijn hoofd. Dit komt doordat ik een NAH (niet- aangeboren hersenletsel) kreeg toen ik 2 jaar oud was. Ik ben op mijn 2^de levensjaar gevallen met een zware hersenschudding als gevolg. Hier is toen door mijn huisarts niets meegedaan. Ik ben hier op mijn 39^ste pas achter gekomen, maar medisch was het al wel op mijn 6e jaar bekend. Mijn ouders en ik wisten niet waar de angst- en dwangstoornis en de andere klachten, zoals concentratie problemen etc. vandaan kwamen.

Het ziekenhuis wist geen raad meer en kon mij verder niet meer behandelen nadat ik de DBS had gekregen in mijn hoofd. Ze besloten een onderzoek te starten, om te kijken of er iets anders aan de hand was. Uit het onderzoek bleek dat ik een NAH had.

Alle puzzelstukjes vielen toen op zijn plaats. Het kwam ook wel even hard binnen. Ik voelde me boos en verdrietig dat er nooit eerder iets mee gedaan is door de medische wereld en de basisschool waar ik op heb gezeten. Ook was ik boos en teleurgesteld dat mijn ouders en ik het nooit hebben geweten wat er met mij al die jaren aan de hand was. Ik had misschien een heel ander leven kunnen hebben.

Van kastje naar de muur

Ik werd nooit serieus genomen en van het kastje naar de muur gestuurd. Er was geen begrip, waardoor ik me erg eenzaam voelde en mijn dwang weer toenam. Toch kon het ziekenhuis geen behandeling meer bieden. Ik ben toen voor een second opinion naar een ander ziekenhuis gegaan. Daaruit kwam dat schematherapie het beste bij mij zou passen als behandeling. Ik heb me daar toen ook meteen voor aangemeld. De wachttijd was wel lang, maar dat had ik er voor over.

Ik was blij dat het de dag van de intake was. Al snel bleek tijdens de intake, dat ik de vragen niet snapte en het gesprek niet binnen kwam, de intake werd ook meteen stop gezet. Dat was weer een tegenvaller. Omdat ik uitbehandeld was, al zoveel jaren aan het vechten en zoeken was voor een juiste behandeling en steeds maar weer afgewezen te worden zag ik het leven niet meer zitten en wilde ik euthanasie.

Ik ben vervolgens ook het euthanasie traject ingegaan. Alleen na 8 maanden bezig te zijn geweest en er toen achter gekomen ben dat ik een NAH had en daarvoor er medicijnen waren, wilde ik deze heel graag proberen. Want ik ben het leven niet beu, maar dit leven met de dwang etc. ben ik beu.

Nieuwe medicijnen en behandelingen

Ik ben vorig jaar juli begonnen met de medicijnen. Het is voor mij een hele uitkomst. Veel minder chaotisch in mijn hoofd en minder perfectionistisch, dus ook minder dwang. Nu wil ik heel graag nog een keer terug naar de Angst/Dwang kliniek waar ik in 2015 ook 10 weken heb gezeten. Ik wil er met de nieuwe medicijnen en de DBS er nog alles proberen uit te halen wat er uit te halen valt!

Mocht de behandeling in deze kliniek niet lukken of kunnen vanwege de NAH, dan wil ik heel graag naar Amerika voor de CFX behandeling. Daar is een behandeling voor mensen met een NAH.

Ik ben heel blij dat ik toch weer verder ben gegaan met zoeken en de nieuwe medicatie heb gekregen, zodat het weer beter gaat en ik weer verder kan met zoeken naar een juiste behandeling. Al is dit wel een speld in de hooiberg. Maar hopelijk vind ik die spelt nog.

Karin heeft sinds haar 8e last van angst- en dwangstoornissen. Hierdoor werd ze ook depressief. Ze onderging in januari 2018 een Deep Brain Stimulation operatie en hoopt op een leven waarin dwang en angst haar leven niet meer beheersen.

Lees hier de vorige blog van Karin

Of lees hier het artikel uit ons HersenMagazine.