Carlien 2.0

Vanaf jongs af aan had ik een droom: “Ik ga kinderen in Afrika een prikje geven zodat zij niet ziek worden.” Naarmate ik ouder werd resulteerde dit in de ambitie om verpleegkundige voor Artsen zonder Grenzen te worden. Ik was aardig op weg om deze droom te verwezenlijken. In 2017 liep ik mijn HBO-v afstudeerstage in een klein primitief ziekenhuisje in de binnenlanden van Tanzania. Ik leefde mijn droom en vond het geweldig. Na slechts enkele weken werd mijn droom een nachtmerrie en liep ik een ernstige hersen(vlies)ontsteking op. Hier hield ik blijvend hersenletsel aan over. 

Na lang revalideren werd het pijnlijk duidelijk dat ik niet meer de verpleegkundige bij Artsen zonder Grenzen zou worden en werd ik volledig afgekeurd. Desondanks was ik vastberaden keihard mijn best te doen om alles uit mijn leven als Carlien 2.0 te halen.

De Class

In oktober 2020 werd ik één van de deelnemers van de Class; een coaching- en re-integratietraject voor jongeren met niet-aangeboren hersenletsel. 2020 was het Corona-jaar, het jaar waarin vele deuren dichtgingen, maar voor mij juist open. Waarin vele mensen thuis kwamen te zitten, maar ik juist uit mijn schulp kroop. Ik stond te popelen om te beginnen en had er vertrouwen in dat er ergens een mooi plekje voor mij zou zijn waarin ik mijn kwaliteiten opnieuw kon ontdekken en waar ik weer voldoening uit kon halen. Om mij hierbij te helpen kreeg ik bij de Class een job-coach toegewezen. Samen gingen wij aan de slag om deze mogelijkheden te ontdekken.

Surfen

Het bijzondere aan het programma van de Class is dat het zich ook richt op lichamelijke en psychische fitheid; er is veel aandacht voor sport en gezonde leefstijl. Alle deelnemers krijgen daarom ook een sportcoach toegewezen. Ik had geluk, mijn coach werd Ruurd. Een inspirerende coach die mij veel levenslessen heeft geleerd. Door hem kwam ik in aanraking met het golfsurfen. Door weer en wind, de hele winter door, niks hield ons tegen. De golven, het zoute koude water, veel vallen en nog vaker opstaan, ik vind het fantastisch. Best heel bijzonder eigenlijk, want door mijn hersenletsel heb ik o.a veel problemen met mijn evenwicht, ben ik altijd duizelig en word ik gauw misselijk. Eigenlijk was ik 24/7 zeeziek. En ik zeg bewust was, want sinds het surfen is dit afgenomen en is mijn balans enorm verbeterd. 

Werkervaringsplek

Na het surfen kwam ik altijd enorm gelukkig thuis. Dit geluksgevoel zette mij aan het denken. Wat nou als ik dit zo vaak mogelijk kan doen? Ik mailde Stichting Surftherapie. Deze stichting zet surfen in als revalidatiemiddel voor mensen met hersenletsel. Daar heb ik drie zaterdagen surftherapie gevolgd. Surftherapie is voor mensen met hersenletsel en of je nou in een rolstoel zit, halfzijdig verlamd bent of last hebt van epilepsie, het maakt niet uit; iedereen kan op zijn of haar eigen manier meedoen.

Ik voelde mij direct op mijn plek. Samen met mijn jobcoach ben ik toen in gesprek gegaan over de mogelijkheden binnen deze Stichting voor een werkervaringsplaats. Dat bijzondere plekje wat ik via de Class hoopte te vinden, had ik gevonden. In een onverwachte hoek, maar het voelde zo goed, dit moest ik doen!

Surfen geeft mij weer het gevoel dat ik weer leef! Het heeft mij een stuk van mijn avontuurlijke zelf teruggegeven!

Weer meedoen

Als je mij ooit had verteld dat ik als werk met cliënten en een surfplank de zee in zou gaan had ik je nooit geloofd. Surfen geeft mij weer het gevoel dat ik weer leef! Het heeft mij een stuk van mijn avontuurlijke zelf teruggegeven, degene die ik zo heb gemist. Maar het heeft mij daarnaast ook geholpen om mijn nieuwe ik steeds meer te omarmen. Mijn zelfvertrouwen heeft in een relatief korte tijd een enorme boost gekregen, hierdoor kan ik mijzelf zijn, durf ik steeds meer mijn kracht te tonen, maar ook mijn kwetsbaarheid. Ik ben ontzettend dankbaar voor alle kansen die ik heb gekregen om te staan waar ik nu ben. Ik gun iedereen zo’n fijne plek waar je jezelf en je kwaliteiten na je hersenletsel weer opnieuw kunt ontdekken en ontwikkelen. 

Vanaf november ga ik ook aan de slag bij de Hersenstichting. Samen met een bevlogen team ga ik mij inzetten om de re-integratie van jongeren met NAH uit te breiden en te optimaliseren. Want na intensieve revalidatie wil je verder met je leven, of het nu gaat om werk, studie, sport of zingeving. Je wilt gewoon weer meedoen…