Bijna 1 jaar uit huis, hoe gaat het nu?

Jeetje, de tijd is omgevlogen, bijna 1 jaar verder en wat een rollercoaster was het! Maar hoe gaat het dan nu met ons mooie meisje Mirre? Nou….. best goed eigenlijk! Ben super trots op haar, ze doet het echt goed. Ik vind het knap! 

Het was echt geen makkelijk jaar, niet voor haar en ook niet voor mij, maar het is wel goed voor ons beiden! Maar heel eerlijk, is het nog steeds altijd niet gemakkelijk. Want als ik gebeld word dat zij verdrietig is, bijvoorbeeld omdat ze niet lekker is, dan wil je als moeder maar 1 ding: bij haar zijn en haar knuffelen en voor haar zorgen. Dat doen anderen nu voor je. Dat vind ik niet gemakkelijk, ook al zijn ze heel lief voor haar,  maar ja dat hoort er ook bij. 

Loslaten en onthechten

Omdat wij echt moesten onthechten samen, we waren zo’n eenheid, heb ik gekozen om niet vaak op de woning te komen, bewust. Elk weekend gaat ze naar huis (ene week naar haar papa en andere week naar mij). Dat werkt goed voor haar en voor ons allemaal! En op woensdag rijdt ze paard. Dat wisselen wij ook, dus om de woensdag haal ik haar op voor paardrijden. Zo zie ik haar wel geregeld. In het begin was het altijd huilen door Mirre. Ik heb het zeker niet altijd droog gehouden. Wilde haar liefst meenemen maar ja, loslaten is en blijft een gedoe. 

Tranen

Maar de tijd verstrijkt en het gaat echt goed, af en toe een pruillip en een traan, maar snel over en ik kan het ook beter loslaten. Alhoewel ik met oudejaarsdag echt wel heel hard gehuild heb. Dan moet je weten dat zij vuurwerk niks vindt, zij al lang slaapt en niet echt wakker wordt, dus het is voor haar een gewone dag. Maar ja, dat is het natuurlijk niet, voor ons ‘gewone’ mensen! Zij voelde ook dat het anders was, dus zij begon te huilen. Ik wilde stoer blijven en niet huilen, maar het lukte mij gewoonweg niet. Gelukkig werd zij heel lief getroost (ik ook trouwens) en zij werd goed afgeleid en was het ook snel wel weer over. Dus het was fijn, maar moeilijk wat het wel.

Paard rijden

Maar oké even terug naar een paar maanden geleden, want we doen natuurlijk altijd leuke dingen en ook de dagelijkse dingen. Het begon dat Mirre en Romy gevraagd waren een mooie reportage voor Paard & Sport Magazine vanuit de KNHS.  Romy begeleidt Mirre met het paardrijden (en vele anderen). Deze 2 hebben een bijzondere band met elkaar.

Dus ja we rijden nog elke woensdag paard op de manege, dat is voor haar zo’n feestje! Dus we laten haar lekker sporten, want dat is het echt he, sport!  Ze kan zelfs lichtrijden (vakterm heb ik geleerd) dus draven en echt zitten-staan-zitten-staan (zo noemen wij het) zoals de profs doen. En hoe harder hoe leuker. Mirre is totaal niet bang. 

Herfst en winter

Jammer altijd dat het daarna herfst en winter wordt (ik ben een lente/zomer type) dus we gaan langzaam naar kouder weer. Ondertussen gaat Mirre goed met de begeleiding van de woning, raakt steeds meer gewend aan iedereen daar en ook op de dagbesteding heeft ze het naar haar zin. Ze eet zelf haar eten tegenwoordig, pap in de ochtend, avondeten en toetjes, dus wel met grote slab, want ja dan kan je tenminste goed knoeien.

En natuurlijk is daar het grote Sinterklaas feest, dat slaan we ook dit jaar niet over! Altijd leuk! Sinterklaasliedjes zingen overal en altijd tot kerst begint. 

Ondertussen wordt het kouder dus muts op als we naar buiten gaan, maar zolang het droog blijft kunnen we buiten lopen, dat is fijn. Warm aankleden en gaan! 

Sinterklaas en Kerst

Na Sinterklaas, staat de kerstboom natuurlijk snel klaar en worden er kerstliedjes gezongen. ‘Oh dennenboom’ is favoriet en gezelligheid met de familie Stokkel op kerstavond, een traditie inmiddels.

En de spelletjes op kerstavond werkte aanstekelijk voor Brian (mijn liefde). Ik ging een keertje koken (doe ik niet zo vaak zoals een aantal mensen wel weet, kunnen anderen echt veeeeel beter namelijk) en ondertussen speelden Mirre en Brian spelletjes, dikke, dikke pret samen. Vooral als dingen omvallen is dat voor Mirre echt super lachen!

Dagbesteding

Mirre is gestart op de dagbesteding bij het kaarsen maken, te leuk! Pure concentratie hier roze stukjes kaars in een mal plaatsen, topper! En Mirre gaat sinds kort ook regelmatig zwemmen op de dagbesteding met haar nichtje Lyndsey en haar tante Corrie (zus van haar papa) zo leuk! Ze geniet hier enorm van! Op vrijdagmiddag mag ze een uurtje zwemmen, wat een feestje. En er wordt natuurlijk heel hard gezongen, je weet wel, het nummer ‘Leef!’.

Niet alles gaat goed

Maar eerlijk is eerlijk, nu lijkt het of alles goed gaat, maar dat is helaas niet altijd zo. Er is, net als bij vele andere bedrijven en zeker in de zorg (zoals je wellicht ook weet) en dus ook hier, ‘personeelsgedoe’  noem ik het maar, op de woning. Dat is niet leuk en dit geeft best veel onrust, vooral bij ons als ouders.

Even voor de duidelijkheid, dit ligt zeker niet aan de lieve begeleiders! Echt! Een ieder doet haar/zijn best om alle liefde te geven aan Mirre en haar woninggenootjes. Dat is mooi om te zien en dat voelen wij ook. Maar er spelen wel dingen die het voor mij als ouder wel onrustig maken en dat is niet fijn als je op afstand bent. Hopelijk door goede gesprekken met alle betrokkenen wordt dit snel opgelost, dat is voor mij als ouder echt belangrijk om goed te kunnen loslaten en vertrouwen te hebben in haar nieuwe thuis, want dat is het, haar nieuwe eigen thuis. En het komt goed!

Dus ik blijf positief, ook al is het soms niet gemakkelijk, eerlijkheidshalve, maar met liefde overwin je alles in the end! 

Geluk is genieten van wat er is! 

Dus dat voor ogen houden én vertrouwen blijven hebben, dan komt het wel goed

Lieve groet,

Natasja 

Lees hier de vorige blog van Natasja