Ben ik een held in mijn eigen verhaal?

Elk goed verhaal heeft een begin, een midden en een einde. Maar wat het echt een goed verhaal maakt is de vreemde draai vlak voor het einde, het stuk vóór “en ze leven nog lang en gelukkig”. Deze draai is het stuk waar helden geboren worden, het stuk waar je je eigen held kan worden.

Obstakels

Een held is per definitie iemand die een belangrijk obstakel overkomt, een onvoorstelbaar iets in je leven. Voor mij was dit Parkinson. Ben ik een held in mijn eigen verhaal? Ik weet het niet, maar ik ben zeker enorme obstakels of “draaien” tegengekomen in de blauwdruk van mijn leven wat ik ooit gepland had. Een blauwdruk is in feite een levensweg waarin we vooruit denken hoe ons leven zou moeten lopen, maar wat gebeurt er als de levensweg een andere kant opgaat? Op mijn 32e kreeg ik te horen dat ik Parkinson kreeg. Na jarenlang tobben kreeg ik op mijn 35e de stempel ‘afgekeurd’ en een hersenoperatie op mijn 36e, waarbij ik elektroden in mijn hoofd geplaatst kreeg. Een enorm obstakel op dat moment, wat achteraf voor mij goed heeft uitgepakt. Ze hebben ervoor gezorgd dat ik weer kan doen wat ik nu doe.

Werken met hersenletsel

Ik doe nu vrijwilligerswerk bij de Hersenstichting. Vrijwilligerswerk is een hele belangrijke factor wat mij weer terug in de maatschappij heeft gezet. Het contact met collega’s, de werkzaamheden die ik doe. Zoals het werk aan de website www.werkenmethersenletsel.nl in samenwerking met Stichting Boogh. Juist omdat ik weet hoe belangrijk werk is als je een hersenaandoening krijgt. Ook deel ik regelmatig mijn ervaringen in lezingen over het leven met Parkinson, en hoe belangrijk sociale contacten en sporten daarin zijn. Dit geeft mij het gevoel betrokken te zijn in de maatschappij. Het doet mij goed dat ik hierdoor andere helden kan helpen en hen te laten zien dat zij er niet alleen voor staan in hun eigen verhaal.

Gerard

Gerard kreeg op zijn 32e jaar de diagnose parkinson. Ineens vielen de puzzelstukjes in elkaar. Jaren daarvoor was hij al aan het tobben en kreeg ineens slechtere beoordelingen op zijn werk, maar begreep niet wat er aan de hand was. Nu probeert hij met ups en downs ‘zo gewoon mogelijk’ te leven. Hij is vrijwilliger bij de Hersenstichting en werkt als ervaringsdeskundige mee aan de website www.werkenmethersenletsel.nl.

Lees hier de vorige blog van Gerard