Anderen inspireren betere versie van zichzelf te worden

Vlak na mijn 40ste verjaardag kon ik tijdens een etentje opeens niet meer praten. Een week later lag ik halfzijdig verlamd en opnieuw niet in staat om te praten, met een moordende hoofdpijn doodziek in het ziekenhuis. Diagnose: hersenontsteking en hersenvliesontsteking (ook wel meningioencephalitis genoemd). Deze ervaring heeft mijn leven compleet veranderd. Hoewel het inmiddels 16 jaar geleden is, heb ik nog steeds te maken met de onzichtbare restverschijnselen. Desondanks heb ik de regie al jaren weer in handen. Met mijn blogs hoop ik anderen te inspireren om de regie te pakken en de beste versie van zichzelf te worden.

Thuis opknappen

Na zeven dagen ziekenhuis mocht ik naar huis. De neuroloog had de indruk dat ik thuis sneller zou opknappen. Daarbij betrof het in mijn geval een virale meningioencephalitis (waarvan de symptomen vergelijkbaar zijn met een bacteriele meningioencephalitis) en moest ik sowieso op eigen kracht herstellen omdat voor virussen geen behandeling is.
Destijds had ik nog het idee dat ik ging herstellen, dat ik echt de oude zou worden. Er volgde een verwarrende tijd van intens moe zijn, opnieuw naar woorden zoeken en mezelf opnieuw uitvinden.

De draad oppakken

Het viel niet mee om de draad op te pakken. Pas in 2006 begon er iets te dagen toen ik een krantenartikel las over Niet Aangeboren Hersenletsel. Ik was geschokt! Dit ging gewoon helemaal over mij en dus ging ik terug naar de neuroloog. Het slechte nieuws: het zou niet beter worden. Het goede nieuws: alles doet het nog, alleen een fractie langzamer. Nou bedankt, daar kon ik het mee doen.

Van lijden naar leiden

In de jaren die volgden was ik vastbesloten om mezelf weer op de kaart te zetten. Ik wist nog niet hoe, maar ik wist wel dat het me ging lukken. Ik heb alles op alles gezet. Wat mij erg heeft geholpen is dat ik gestopt ben om de oude te willen worden; ik ben me gaan afvragen wie ik wilde gaan worden. Zita 3.0 zeg maar. Vervolgens ben ik daar naartoe gaan werken. Het is zoveel makkelijker om ergens voor te gaan dan ergens tegen te vechten! Dit was echt een keerpunt voor mij; ik ging langzaam maar zeker van lijden naar (mijn leven) leiden.

WWW

Ondanks de progressie waren er nog wel wat hobbels waar ik hulp bij wilde. Zodoende ben ik in 2010 gaan vragen om een revalidatietraject. Dat heeft mij veel gebracht. Eind dat jaar zat ik behoorlijk stevig in het zadel. Ik had inzicht in mijn belastbaarheid, ik ging gezondere keuzes maken en naar mijn lijf luisteren. Ik ben gaan doen wat wel werkt (www) in plaats van ‘hoe het hoort’ (hhh). 

Belangrijkste tip om je te inspireren

Mijn belangrijkste tip? Kijk naar mogelijkheden, in plaats van je onmogelijkheden. Waar heb je invloed en waar niet? En neem je kwetsbaarheden nogmaals onder de loep. Mijn kwetsbare beperkingen zijn tegenwoordig in mijn werk als nah-coach en trainer mijn USP (unique selling points).

Vlak na haar 40e verjaardag werd Zita getroffen door een hersen- en hersenvliesontsteking. Dit veranderde haar leven. Ze wil door middel van haar blogs andere mensen met niet-aangeboren hersenletsel inspireren om de beste versie van zichzelf te worden.