Betere behandeling bij een beroerte

De Hersenstichting en Hartstichting gaan samenwerken om de acute en de langdurige zorg voor mensen met een beroerte te verbeteren. Vier betrokkenen vertellen over de kansen die zij zien in deze bijzondere samenwerking.

Remco van der Veen is binnen de Hersenstichting verantwoordelijk voor het geld dat naar goede onderzoeken gaat.

“Mijn droom als medewerker van de Hersenstichting? Dat we de allerbeste zorg kunnen geven aan mensen na een beroerte. De Hersenstichting richtte zich voorheen vooral op de langdurige zorg van deze mensen, de revalidatie dus. Maar wat we vaak zien, is dat de overgang van de ziekenhuiszorg naar de revalidatiezorg niet goed geregeld is. Daarom slaan we nu de handen ineen met de Hartstichting. Zij richten zich op de directe zorg (de ziekenhuisfase) van mensen met een beroerte, terwijl de Hersenstichting zich richt op de langdurige zorg (de revalidatie). Dankzij de steun van onze donateurs financieren we een grootschalig onderzoek naar de zorgbehoeften van mensen met een beroerte, onder de naam CONTRAST. Het doel van dit onderzoek? Dat patiënten na hun ziekenhuisopname een betere vervolgbehandeling krijgen. Een belangrijke missie!”

Danny kreeg een beroerte. Na een relatief kort revalidatietraject miste hij langdurige begeleiding.

“In de zomervakantie van 2015 overkwam het mij: een beroerte. Na mijn ziekenhuisopname begon ik vol goede moed aan een zwaar revalidatietraject van viereneenhalve maand. Toen dat was afgelopen, dacht ik weer terug te gaan naar mijn oude leven. Werk, mijn gezin, het sociale leven… Na een half jaar buffelen moest ik toegeven dat het niet haalbaar was. Ik realiseerde me op dat moment dat ik niet goed begeleid was in de nazorg. Na het revalidatietraject werd ik losgelaten en moest ik mijn eigen weg weer vinden. Dat lukte niet. Nadat ik thuis kwam te zitten, heb ik zelf de langdurige zorg opgezocht. Pas daar leerde ik omgaan met dingen als overprikkeling en vermoeidheid. Ik ben heel blij te zien dat er, dankzij de samenwerking tussen de Hersenstichting en de Hartstichting, nu verandering komt in de nazorg rondom beroertes.”

Aad van der Lugt is gespecialiseerd in de directe zorg bij beroertes. Hij is als onderzoeksleider betrokken bij het landelijke onderzoek.

“Al jarenlang ben ik betrokken bij de directe zorg van beroertes. Denk daarbij aan de fase waarin mensen met een beroerte in het ziekenhuis liggen. Na deze ziekenhuisperiode gaan deze mensen over op de langdurige zorg, ook wel de revalidatietijd. De samenwerking tussen deze specialisaties was lange tijd niet zo goed. Dan krijg je wat we een ‘disconnectie’ noemen: de verschillende specialisaties sluiten niet op elkaar aan. Voor de patiënt pakt dat slecht uit, ze blijven met veel vragen zitten. Dat wordt anders met dit onderzoek. Samen met de Hersenstichting en de Hartstichting zorgen we voor een betere samenwerking. Om zo de behandeling van mensen met een beroerte te verbeteren.”

Carel Meskers is als onderzoeker vanuit de langdurige zorg betrokken bij het onderzoek.

“Wanneer iemand na een beroerte het ziekenhuis verlaat, volgt een revalidatie en nazorgfase. Daarin bevind ik me ook al jaren, als onderzoeker en revalidatiearts. Al die jaren heb ik gezien dat de verbinding tussen de langdurige en de directe zorg bij mensen met een beroerte niet heel goed was. Mensen voelen zich na hun vertrek uit het ziekenhuis vaak verloren. De (soms onzichtbare) gevolgen van de beroerte blijven aanhouden, maar ze weten niet waar ze terecht kunnen. Dat moet anders in de toekomst. Dat de directe en langdurige zorg elkaar nu dankzij deze samenwerking al in een vroege fase opzoeken, is heel belangrijk. Wij kunnen mensen nu vanaf het begin volgen. Hierdoor kunnen we veel beter voorspellen wat iemand met een beroerte aan langdurige zorg nodig heeft. Dat was hiervoor niet mogelijk. Ik vind het mooi te zien dat in dit onderzoek zoveel partijen samenkomen!”

Beeld: Brenda van Leeuwen
Tekst: Rosanne Langenberg