Evaluatie momentje (behandeling en medicatie)

Bijna 10 jaar geleden heeft iemand geprobeerd me van het leven te beroven. Iets waar ik nog regelmatig aan terugdenk omdat ik hier bijna dagelijks in mijn gezicht mee geconfronteerd word. Twee kleine deukjes in mijn schedel herinneren mij hieraan. Ik voel mezelf schuldig van tijd tot tijd omdat ik het gevoel heb dat ik het leven niet “to the fullest” leef. Ik heb alles overleefd. Waarom voel ik mij dan nog zoals ik me voel?

Ik mis de vrouw die ik eigenlijk ben

Dit zou mijn beste tijd moeten zijn. Ik ben nu 30, de meeste mensen van mijn leeftijd hebben een carrière, een leuke relatie, een koopwoning en een kindje. En ik? Ik word nog steeds geleefd, gevoelsmatig. In plaats van te leven. Mijn leven staat gevoelsmatig even stil, op een soort pauzeknop die ik er maar niet vanaf lijk te kunnen halen. Ik wil door, ik wil leven! Ik wil vechten voor MIJN TIJD! (mijn behandeling cptss in volgende blog) Ik mis de gepassioneerde, ambitieuze, goedlachse vrouw die ik eigenlijk ben. Die door wil klimmen, en bouwen! Het gaat maken!

Extra zetjes

Ook al wil ik het niet benoemen, maar heeft mijn laatste relatie voor heel veel verdriet en onrust gezorgd. Wat achteraf gezien veel pijn heeft veroorzaakt en extra zetjes heeft gegeven. Nooit had ik gedacht het me van mijn stuk zou brengen. Ik dacht het me juist hielp. Ik mis hem nog steeds. “Mijn grote liefde” 4 weken geleden verklaarde hij me wederom de liefde toen hij op vakantie was. Dagenlang. Waarna hij aangaf “een zwak moment te hebben beleefd”. Dus terwijl hij binnen een maand een andere vrouw date, kreeg ik een extra duwtje daar waar ik het al even niet zo makkelijk heb. Herinner jezelf eraan, je bent sterk! Dit is NIET helpend. Ik hoor hem nog zeggen: het zit tussen je oren, schud het van je af. Stel je niet aan… 

Gegeneraliseerde angst

Wat er nu heerst is de gegeneraliseerde angststoornis. Invaliderend soms. Een algeheel gevoel van spanning, nervositeit en onrust. Je denkt letterlijk OVERAL aan. Slapte, flauwvallen. Paniekaanval her en der, altijd vermoeid. Geen energie, angst en stress. Bang voor de dood. Bang voor het leven. Ik hap regelmatig naar lucht, daar waar ik mijn ademhaling soms kwijtraak of gewoonweg “vergeet”. Druk op de borst, het hart die soms onregelmatig slaat of overslaat. Onzekerheid, de dingen niet goed meer durven omdat je bijna overal letterlijk ziek van word. Het ontbreekt me niet aan inzicht en rationeel denken. Dát is het vervelende, je weet het irrationeel is. Maar je lichaam reageert zoals het reageert. Behandeling CGT in combinatie met medicatie waren voor mij dus niet de oplossing. 

Medicatie

Ik ben in 2019 aan een hoge dosering klassieke anti depressiva gegaan. Een TCA in plaats van een ssri. Dit word opgebouwd op gevoel in combinatie met het prikken van je bloedspiegel. Dit zorgde ervoor dat de klachten een beetje minder werden. Echter geloof ik niet dat medicatie een oplossing is. Ik geloof dat medicatie een tijdelijke pleister is op het probleem.

Dus dit jaar april heb ik besloten te gaan afbouwen om erachter te komen wat er nog van de klachten over is. In de tussentijd kwam ik 30 kilo aan, en raakte ik mijn figuur kwijt. NIEMAND die me ooit verteld heeft dit allemaal zó extreem zou zijn! Een deel van mijn persoonlijkheid verdween een beetje (gevoelsmatig) en kreeg ik moeite met aspecten van seksualiteit. Het afbouwen heeft tot nú 5 maanden geduurd. En 6 weken ik er nu helemaal vanaf ben. Eerst was ik een beetje ziek, af en toe. Maar toen ik helemaal stopte kwamen alle klachten en meer terug. Angst voor een terugval was reeël. De slaap was altijd al slecht. Nu zie ik het regelmatig 5, 6, 7 uur worden. Dus heb ik voor nu medicatie gekregen om dat (af en toe!) wat dragelijker te maken. Ook kreeg ik voor nood medicatie zo nodig bij een extreme paniekaanval. Die heb ik de afgelopen 6 maanden maar 1 keer een halfje hoeven nemen. Ik houd echt niet van medicatie!

Alternatieve behandeling GAS 

Hoe ik er nu voorsta is zoekende naar ándere behandelingen. In eNderland word de gegeneraliseerde angststoornis specifiek behandeld met CGT in combinatie met medicatie. Maar dit werkt gewoon niet voor iedereen! Ik overweeg een expertise centrum, en heb daarnaast na veel research ook een hypnotherapeut gevonden die vaker met mensen met een gegeneraliseerde angststoornis werkt. Of dit werkt weet ik niet. Mijn psychiater liet blijken hij niet voor, noch tegen te zijn. Het blijkt toch het een en ander te kunnen omzeilen. Hypnose is dus mijn volgende stap in dit hele avontuur. Deze week staat de afspraak, fingers crossed. 

Lees de vorige blog van Jessica