Anders dan anders

De meeste NAH-ers weten waar ik het over heb. Een verandering in je dagelijkse patroon is aanpassen en aanpassen. Bij een NAH-er is dat net even iets lastiger dan bij mensen die geen NAH hebben. Verandering in ons systeem moet landen. En dat gaat dan met horten, stoten en een omleiding. Een omleiding die uiteindelijk wel de weg vindt … maar duurt net wat langer dan ‘normaal!’

Wat ik retelastig vind is dit onderwerp. Het onderwerp ‘veranderingen.’ Veranderingen kunnen mijn leven echt beheersen, het is hetgeen wat mij maakt of breekt. De veranderingen komen uiteindelijk wel goed, maar de weg daar naar toe is soms gewoon kak. Echt kak!! Ik hol soms achter de feiten aan en zit dan in een overlevingsstand, maar denk “het komt weer goed” … uiteindelijk. Maar hoe dan? Vraag je jezelf als NAH-er. af Hoe kan je het voor jezelf een beetje dekken? Hoe krijg je het weer op de rails? Kan je dingen voorbereiden? Ja het kan, mits het geen onvoorziene dingen zijn natuurlijk. Ik heb wat tips verzameld, puur uit mijn eigen ervaring. Ik wil de tips delen met je, want het kan zo maar zijn dat er iets bij staat voor jou waar je misschien nog niet aan had gedacht.

Verjaardag/feestje of dagje/middag uit (dierentuin, naar de stad, museum etc.)

• Plan een dag van te voren niets of in ieder geval alleen het hoognodige.
• Zorg dat je op de dag van je ‘activiteit’ niets anders te doen hebt.
• Zorg dat je maar één ‘druk ding’ plant voor jezelf zodat je weer kan opladen.
• Maak iets makkelijks voor het eten of kook bijvoorbeeld de dagen ervoor dubbel zodat je het alleen hoeft op te warmen.
• Ga bij jezelf na of je fit genoeg bent om naar de ‘activiteit’ toe te gaan. Soms ga je maar op halve kracht. Wij als NAH-ers krijgen het dubbel en dwars terug. Je energie was al niet op orde dus je gaat stiekem naar je reserves. En dan weet je waar je naar toe gaat ….. grensoverschrijdend.
• ‘Nee’ is ook een optie; ‘nee’ is altijd een optie. Toch is dit altijd een lastige! Je wil niemand teleurstellen, maar hé als je gaat en je bent gewoon niet fit, wie stel je dan uiteindelijk teleur? Juist; jezelf …. en je gezin!

Soms denk je .. je hebt het helemaal onder controle die NAH, maar toch gebeuren er dingen in je leven waardoor je weer onderuit gaat. Je herkent wel de signalen en er moet actie genomen worden. Actie om te zorgen dat je niet helemaal over je grens gaat. Actie om te zorgen dat je weer binnen je grenzen en binnen je lijntjes komt. Een dagje ‘me time!’ Ik ben morgen aan de beurt en kijk er naar uit!

Liefs,

Jeannette

Lees hier de vorige blog van Jeannette

Jeannette kreeg in 2007 een herseninfarcten heeft daar niet- aangeboren hersenletsel (NAH) aan overgehouden. Haar passie is schrijven. Daarom houd zij een weblog bij. Vooral om haar verhaal positief te delen en anderen hiermee positief te inspireren, stimuleren en motiveren.