Verlamd

Mijn vader ging mee naar het ziekenhuis. Die avond kwam hij terug, en vertelde hij ons dat mama een hersenbloeding had. Het ging niet goed. ‘Her life is at high risk’, zei de dokter. Ik voelde me verlamd. Rond een uur of één ’s nachts gingen we naar bed, nadat mijn neef en ik nog even bij de bar waren aangeschoven. Het moment brak aan om familie in te lichten over wat er gebeurd was. Vriendinnen vertelden mij achteraf dat ik ‘koeltjes’ klonk, aan de telefoon. Alsof ik me niet helemaal bewust was van hoe ernstig de situatie was.

Ik pakte een slaapshirt van mijn moeder en besloot erin te slapen, die nacht. Om haar bij me te kunnen voelen.

Operatie

Met behulp van een tolk, die de taalkloof tussen de Turkse arts en mijn vader overbrugde, kregen we informatie over de operatie die stond te gebeuren. Het bleek een AVM te zijn. Een AVM is de afkorting van een arterioveneuze malformatie, wat neerkomt op een misvorming in het bloedvatstelsel. Bij mijn moeder gebeurde dit in haar hersenen, en dankzij een operatie kon deze bloedvatmisvorming verwijderd worden.

De volgende dag mochten we naar haar toe, in het ziekenhuis in Bodrum. Het leek voor mij een waas aan momenten, en soms weet ik ook de volgorde van gebeurtenissen niet meer zo goed uit mijn hoofd. Mijn emotie van toen kan ik me ook niet meer voor me halen. Haar mondhoek hing scheef en haar linkerarm gaf geen kik, maar we kregen wel een knuffel – ieder van ons was in tranen. Volgens de dokter deed ze dit vanuit haar onderbewustzijn, aangezien ze zich achteraf niks meer kan herinneren van deze tijd in Turkije.

Mijn moeder moest kaal. Haar schedel moest natuurlijk goed bereikbaar zijn, voor de chirurg. Ik vond het een heel naar en misschien wel eng idee om mijn moeder volledig zonder haar te moeten zien.

Medisch wonder

Zo’n operatie is niet zonder risico’s. Er kan van alles geraakt, beschadigd en aangetast worden. Toch werd de AVM succesvol verwijderd. Maar eigenlijk hadden de bloedingen in haar hersenen al zodanige schade veroorzaakt, dat de dokter al zei ‘dat ze nooit meer zou zijn wie ze was’. Ook zei de arts dat een hersenbloeding ter grootte van een pruim al dodelijk zou kunnen zijn. Die van mijn moeder was even groot als een sinaasappel – ze werd een klein ‘medisch wonder’ genoemd.

De AVM in mijn moeders hersenen was aangeboren, vertelde de Turkse arts. En dit kwam dus pas naar voren toen de slagader in haar hoofd was ‘gesprongen’, en de hersenbloeding daarvan het gevolg was.

Na een week vlogen mijn broertje, mijn neef, de man van het bevriende stel en ik terug naar Nederland. Mijn vader en de vrouw van het bevriende stel bleven achter in Turkije, want het verloop van mijn moeders toestand was nog onzeker.

De moeder van de inmiddels 23e jarige Esther kreeg in 2013 op vakantie een hersenbloeding. Met haar blogs wil Esther iets betekenen voor kinderen die een ouder hebben met NAH. Ze wil het onderwerp bespreekbaar maken, want ook voor deze kinderen is het heel moeilijk.

Lees hier de vorige blog van Esther